-Amansız acı-

-Ağustos-

Etrafında ne kadar insan olursa olsun kendi içinde yalnızsan bosluktasindir..
Gözlerimden yaş akarken neden yanımda değildin.
Yada aynada ağlaya ağlaya kendime söverken neden bir tebessüme şahit olacak bir msj atmadın.
Neden hep haksız vedalar bana düşer,ey hayat!
Seni severek geçirdiğim dakikalarda meğersem sen bir başkası için saatlerini harcıyormussun.
Ve bazende durduk yere kendimi herkesten uzak hissettiğim gerçeği çok acıtıyor.
Benim seni sevdiğim gibi senin bir başkasını sevgisine şahit oldum ben, yaktı geçti içimi..
Nasıl gittin hiç anlayamadım,sesim,soluğum,nefesim kesildi.
Bide kendini tutarsın ortalıkta susarsın konuşamazsın ağlamamak için sırf bir göz yaşıma değmeyeceğin için.
Ama yapamadım her gece bu 4 duvarda gizli gizli ağlıyorum beceremiyorum sensiz olmayı yada istemiyorum gitmeni, öyle bir yerleştin ki içime ne çıkartmak istiyorum nede saklamak.
Ben senin saçlarını oksarken ellerin öksüz kalırdı.
Kalbinin kırılması beni alakadar etmiyor artık çünkü ben kırıldığım da senin merhametin yoktu.
Ha bide iç yanması diye birşey var mecaz değil o.
Nasıl kıydın,ben seni öptüğüm zaman Ağustos olurdu buralar, ama Ağustos ayında üşüyorum sana kat kat aşıkken....