Nadat de gangsters allemaal dieper in de stad waren gerend zette het team de missie voort maar Mike kreeg weer pijn en slikte snel een pil. Hij hoorde How's stem weer. 'Beste collega's, en Mike. De stad is van ons! Doe alles wat je wil. Verniel dingen, handel dingen af of begin een duister bedrijf. De stad is van jou.' Mike dacht aan de gangsters. Ze hadden nu vrij spel in de stad. 'Kunnen we niet terug?' vroeg Mike. "Hoe bedoel je?' vroeg Kai. 'Moeten we de stad niet beschermen, ofzo iets?' 'En de gijzelaars dan? mensenlevens gaan voor!' 'Oja helemaal vergeten' Het team liep door.
De bank was groot en stak boven alle gebouwen uit. Het team was nog een gebouw verwijderd van de bank. Het gebouw wat tussen het team en de bank stond was hoger dan het gebouw waarop het team stond. ' Geef me een voetje' zei Peter. Mike ging met zijn rug tegen het gebouw aanstaan en vouwde zijn handen tot een kom. Peter zette zijn voet in Mike's handen en Mike tilde Peter omhoog. Peter gluurde langs de rand van het gebouw naar de bank. 'Ja hoor.' fluisterde Peter. 'Er zijn twee gangsters op de wacht voor de ruiten van de bank. De twee criminelen hadden bivakmutsen op dus hoorden ze waarschijnlijk bij de Ye-clan. Ze stonden een beetje te praten en keken neer op de chaos beneden. Ze waren bewapend met geweren. 'flashbang' zei Kai en iedereen knikte. (Een flashbang is een soort granaat die een verblindend licht weergeeft als die explodeert) Kai pakte een flashbang van zijn riem af waar allelei soorten granaten en messen aanvast zaten. Peter zette een demper op zijn geweer zodat niemand hem kon horen. Kai deed paar stappen achteruit een gooide. Een mooie worp want de flashbang ging met veel kracht door de ruit heen en verblinde de twee gemaskerde mannen. In paniek liepen ze tegen elkaar aan en vielen op de grond. Dit was peters kans en hij klom met behulp van Mike op het dak en gaf de mannen een poort naar een onbekend pad. Peter hielp iedereen omhoog. Terwijl ze allemaal op het dak stonden, zette ze alle dempers op hun geweren. Mike keek naar de bank. Het was een zelfstandig gebouw ongeveer drie meter verwijderd van Mike. Het raam stond op dezelfde hoogte als Mike. 'Dat wordt springen'. Mike vond de gedachte van vallen niet zo fijn. Hij haatte het om van gebouwen of voertuigen te springen wat hij soms moest doen tijdens zijn werk. Eerst schoot Peter alle overgebleven scherven kapot zodat het veilig was om naar binnen te komen. Iedereen ging omstebeurt naar de overkant. Kai eerst en de rest volgde. Mike was als laatst en nam met tegenzin een aanloop en rende. Hij sprong en maakte zijn hoofd leeg voor twee seconden totdat hij weer op de wereld kwam omdat hij door de zwaartekracht naar beneden werd getrokken en de mooie vloer van de bank raakte. Nouja mooi? Er zaten wat bloedvlekken van de twee criminelen op. De wereld is net een gevangenis dacht Mike. En zwaartekracht is de bewaker die ervoor zorgt dat je niet kan ontsnappen en je leven moet uitzitten. ' Ok laten we gaan!' en Kai liep de gang van de bank door. Het gebouw bestond uit veel gangen en kamers. Het team rende geruisloos door de gang met Kai voorop. Hij stopte bij een hoek en stak zijn vuist omhoog. Iedereen stopte. Kai wenkte naar Rick. Die pakte een soort prismavormige granaat. Hij wierp die om de hoek. Ze hoorden verbaaste stemmen en een kleine knal. Er stonden criminelen om de hoek. Ze waren door de granaat tijdelijk verdoofd. Kai rende de hoek om en schoot snel de mannen neer. Het waren er twee. Deze gebeurtenis herhaalde zo'n drie keer totdat het team bij een trap aankwam die naar beneden leidde. Het team liep voorzichtig overal om zich heen kijkend de trap af zo dicht mogenlijk bij de muren totdat ze bij een deur kwamen. De deur was dicht iedereen hurkte neer met de wapens in de aanslag. Mike keek door het sleutelgat van de deur. Hij zag een grote ruimte met balies, pinautomaten in muren en tafels met stoelen. De grote ruimte was ongeveer 20 bij 30 meter en 6 meter hoog. Er waren ramen ingebouwd op 2 meter hoogte. 'Shit' fluisterde Mike zacht. 'Wat zie je?' vroeg Rick nauwelijks verstaanbaar. 'Team party-squad zijn de gijzelaars'. Het waren drie mannen en een vrouw. Ze zaten op stoelen vastgebonden en hadden net zoals Mike eens gevangen zat geen kogelvrij vest en helm. Om hun armen zaten banden. ' Misschien zijn ze al onder invloed van psych!' dacht Mike en hij kreeg een angstig gevoel. Maar dat ebde snel weg toen hij zag dat ze nog geen groene ogen hadden. Er stonden een stuk of vijf gewapende mannen van de Ye-clan. Mike omschreef alles wat hij zag. ' Wat is het plan?' vroeg Zahra. We zijn met. z, n vijfen. en de criminelen ook. Iedereen neemt een man'. Mike keek nog een keer door het sleutelgat en vertelde waar de mannen stonden. Het team verdeelde de taken. Mike zou de deur open trappen en de man het meest link uitschakelen. Rick zou met zijn sniper snel en gemikt de crimineel de bij de gijzelaars uitschakelen. De crimineel stond achter de gijzelaars en had zijn pistool dreigend dichtbij de gijzelaars. Kai en Peter namen twee mannen achter de balies. En zahra de meest rechts. Mike keek door het sleutelgat en wou aftellen. iedereen stond klaar. Opeens kwamen er drie mannen met labjassen aan. Ze hadden naalden in hun hand maar niet iets van een wapen. Mike telde maar af want treuzelen kon nu niet meer want de mannen in de labjassen kwamen erg dichtbij team party-squad. '5, 4, 3, 2. Net toen Mike 1 wou zeggen hoorde hij schoten. 'Shit dacht Mike en keek door het sleutelgat. Hij zag de crimineel die bij de gijzelaars stond dood op de grond en de rest van de criminelen hurkten achter de balie. 'Wat gebeurt daar?' Mike merkte op dat de ramen stuk waren geschoten aan de westelijke kant van het gebouw. Opeens zag hij een man aan een touw vastgebonden langs de ramen van het westen van de bank. Hij schoot gemikt naar de criminelen en labjassen. Op een gegeven moment waren er nog maar drie criminelen. Een Mikte op de gijzelaars. 'Ik schiet hoor!' Na een tijdje zag hij niks meer door de ramen en stond op vanachter de balie en liep naar de gijzelaars. 'Ja vlucht maar!' lachte hij. Maar toen hoorde de crimineel een knal en kreeg een waas voor zijn ogen. Het laatste wat hij hoorde was een doffe klap van zijn lichaam die op de grond viel. Een ander figuur aan een touw zwierde door een van de ramen aan de oostkant van de bank. De criminelen gaven de volle loop maar de figuur aan het touw was ondertussen al weer weg gezwaaid, buiten bereik van vijandelijke kogels. Toen de blikken van de criminelen naar het oosten waren gericht schoot de man aan het touw uit het westerlijke deel van de bank ze neer. Nadat de criminelen waren uitgeschakeld sprongen de twee personen door het raam op de grond en maakten zichzelf los van de riem waaraan ze vast zaten. Meteen daarna maakten ze team party-squad los. 'Veilig!' riep de man en nog twee personen kwamen door de ramen. Het waren drie mannen en een vrouw. Mike stond verbluft te kijken of beter gezegd, te gluren. Hij kende deze tactiek wel. De man en vrouw zaten vast aan een riem die vastzat op de top van een gebouw. Zo konden ze van het ene raam naar het andere raam zwaaien of klimmen. Hij had het zelf nog nooit gedaan en wou het ook niet. 'Mike? Wat gebeurt daar?' Kai duwde Mike weg en keek door het sleutelgat. Hij keek verrast. ' Team lizzards' mompelde Kai. 'Toepasselijke naam' dacht Mike. 'Team lizzards, team snakes hier. Schiet niet, ik herhaal schiet niet!' 'Wat is het wachtwoord?' vroeg een van de mannen. ' Rest in pieces' zei Kai. 'Kom verder' lachte de man die het wachtwoord vroeg. 'Blij julie te zien'. 'Wij zijn blij ook jullie te zien' en Kai opende de deur. 'Genoeg gekletst. Let's get back to business! '
