Kaos her yeri sarmış durumda. İnsanlar panik içinde. Güven yok, özgürlük yok, gelecek yok! Her şey belirsiz. Kontrol birilerinin elinde. Kumandaya basıp kanal değiştirir gibi baştakiler... Kanal değişir, oyuncular değişir, roller değişir. Bir güler bir ağlarsın. Kanal değişir, ortam değişir, hüzünler sevince, sevinç hüzne dönüşür. Garip bir oyun. Kuralını anlamadığımız, nedenini bilmediğimiz bir oyun. Bize düşen oynamak, ne olursa olsun oynamak. Durmadan, dinlenmeden, nefes almadan oynamak. Bir saniye, sadece bir saniye herkes dursa, o kumanda çalışmasa ve biz düşünsek, hissetsek. Ne yaptığımızı, ne yapmaya çalıştığımızı ve ne yapamadığımızı. Savaş kurguda, savaş içimizde, savaş yaşanan bu hızlı telaşta. Sanki kimse kimseyi sevmiyor, umursamıyor. Verilen, biçilen rolü sadece oynuyor. Oyun uzadıkça uzuyor. Ruhlar yoruluyor, bedenler çözülüyor, biri gidiyor yerine yenisi geliyor. Oyun uzuyor, oyun bozulmuyor. O kumandanın pili hiç bitmiyor. Ona uzanan el hiçbir yere gitmiyor.
Oyuncular değişiyor, zaman değişiyor, mekan kararıyor. Gece oluyor, uykuya dalıyor ve kimse artık uyanmıyor. Sonsuza dek herkes uyuyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kelebeğin Özgürlüğü
SpiritualGün içinde 6 dakikada yazdığım yazıların tamamı burada, her gün yeni bir 6 dakika... Beni bu çalışma ile tanıştıran Yeşim Cimcoz'a sonsuz teşekkürler. Siz de ona ulaşmak istiyorsanız --> http://yazievi.yesimcimcoz.com/
