1.Bölüm

116 16 3
                                    

Öykü ve Eylül uzun zamandan beri tekvando yapıyorlardı.Tekvandoda kendilerini baya geliştirmişlerdi. Tekvando Kore sporu olduğu için tekvandoyu daha iyi yapabilmek adına Kore'de eğitim görmeye karar verdiler.Pasaport,ev,tekvando ile ilgili her şer halletiler. Sonunda büyük gün geldi. Ertesi gün sabah 9'da Kore uçağına bineceklerdi. O gece heyecandan ikiside uyuyamadılar,hatta bi ara telefonda mesajlaştılar;

- Naber kanka?
- İyi kanka senden naber?
- Ben de iyiyim,hatta bomba gibiyim koca gece heyecandan uyuyamadım.
- Ben de aynı durumdayım.Off, heyecandan ölüyorum.
-Ayhh.Umarım her şey yolunda gider ve istediğimiz gibi olur.
- Umarım.Neyse kanka biraz uyumayı deneyelim uyuyamasak da biraz dinlenelim.Yarın çok yorucu bir gün olacak İyi geceler.
- Haklısın,biraz uyusak iyi olur iyi geceler.

Her ikisi de koca gece uyuyamadılar. Sonunda hava aydınlanmaya başladı, Zaman geçtikçe heyecanlarıda artıyordu.
     Gün aydınlandı giyindiler ve havaalanına gittiler.Aileleriyle vedalaşıp uçağa bindiler.Hâlâ hayal olduğunu düşünüyorlardı.
     Sonunda Kore'ye vardılar.Bu onların Hayallerinden biriydi Ve sonunda gerçekleştirdiler.Direkt eve gittiler.Eve vardıklarında eşyalarını yerleştirip biraz dinlenmek için odalarına çıktılar. Yol onları baya yormuştu.Ama hâlâ heyecanları geçmemişti.İçi içine şığmıyordu ikisininde.
   Bir de tekvando ile ilgili her şeyleri tam değildi. Ertesi gün de onları  hâlledeceklerdi.Evde yemek için hiç bir şey yoktu.Dinlendikten sonra alışverişe gittiler. Uzun zamandır tekvando dersleri ile birlikte Kore'ce dersleri de almışlardı. Bu yüzden Korelilerle anlaşmakta fazla sıkıntı çekmediler.Alışverışten sonra eve gidip aldıklarını yerleştidiler. Ertesi gün tekvando ile ilgili kalan işlerini hâllatmeye gittiler. Tekvando kirsunun olduğu yer biraz uzaktı ama olsun.
Sonunda her şeyi hâlletmişlerdi. Şimdi keyiflerine diyecekleri yoktu.

Kore'deki Hayatım (Askıda)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin