My Jerk Next Door

~♥chapter34~Another call

~♥Iris's POV♥~

~♪Going back to the corner

where i first saw you

Gonna camp in my sleeping bags

and I'm not gonna move...

Got some words on cardboard

Got your picture in my hand

saying...

If you see this girl

could you tell her where i am♪~

"hmmm"

ang ganda ng kanta...ang ganda ng boses...

~♪some try to hand me money

they dont understand

i'm not broke

i'm just a broken hearted man♪~

Nananaginip ba ako?

~♪i know it makes no sense

what else can i do?

how can i move on

when i'm still inlove

with you?♪~

minulat ko yung mata ko para malaman kung sino kumakanta...baka alarn clock? kumakanta???????????????

teka...

ang tigas naman ng unan...pero mabango...

*dilat*

"Good morning honey!"^____^

ahh si Sebastian lang pala...

wait...

WHAAAAT?!!!

"Kamusta tulog mo honey? napanaginipan mo ba ko??" ^_____^

tinulak ko sya hanggang sa malaglag sya sa higaan!

"Sino nagpapasok sayo sa kwarto ko?! Sa bahay ko?!!!!"

hindi sya sumasagot...

sinilip ko sya sa baba ng higaan...

*choo*(kiss)

O_____O

~after 5minutes na pagkatulala~

bumaba ako ng higaan at hinila sya palabas at nilock ang pinto!

"Oh hija! Gising ka na pala!"

nakita ko si manang na naglilinis ng bahay...parang nanay ko na sya. Yaya ko sya since i was 3years old at hanggang ngayon!

"Manang!!! Wag po kayo magpapapasok ng stranger sa bahay!!!!"

ngumiti lang si manang at pinaupo ako sa couch.

"Close na kami nung "istanger" na sinasabi mo. Magmula nung umuwi ka galing ospital punta na sya ng punta dito. Araw araw tinatanong nya kung kamusta ka na. Araw araw mo rin syang pinapauwi."

"Alam nyo naman po palang ayaw ko sa kanya kaya ko sya pinapaiwi eh. Bat mo po pinapasok?"

"Naawa ako sa bata eh. Mukang mahal ka talaga nung batang yun!"

"Manang alam mo naman na --"

di ako pinatapos ni manang magsalita...

"Hindi porket nasaktan ka ng isang beses titigil ka na magmahal. Kung patuloy mong pipigilan yang puso mo hindi ka sasaya."

natigilan ako sa sinabi ni manang...

"pero...

dahil sa isang beses nayun...ang daming nawala sakin..."

"Anak. Sa tingin mo ba kung hindi nangyari ang pagkakamali mong yun mamumuhay ka parin ng disente parang ngayon? Yung mga pinakamamahal mong mga estudyante, hindi mo sila makikita kung di dahil sa pagkakamali mo. Hindi masamang magkamali. Tao ka eh."

"..."

"Buksan mo yang puso mo. Kung hindi baka pagsisihan mo."

"...a-ano manang...ano breakfast? gutom na ako eh..." yun nalang nasabe ko...

"Ahahahay! Naku talaga tong batang to!" sabi ni manang habang umiiling...

*bzzzZzzz*

>Sebastian Calling<

"Hoy! Maghanap ka nga ng ibang kukulitin!! Wala akong panahon sayo!!"

[ang cute mo talaga pag galit!!! I love you!!!]

-_-

"Pakamatay ka na!!"

[kiss muna!]

"Kamao ko halikan mo!"

[Pwede na yun!! Papasukin mo ma ako para mahalikan ko!]

"Hinding hindi ka na makakapasok sa bahay ko!! Tigilan mo na ako!! Wala kang pag-asa! Sinasayang mo lang oras mo!"

...medyo tumaas boses ko nun ah...

hindi na sya sumagot...

...halaaaaa ka Iris pinaiyak mo yataaaaa!!!!

tsk...ba't ba ako nag-aalala? Buti nga yun nagkaliwanagan na!:/

*call ended*

~after 30minutes

*bzzzzz bzzzzz bzzzz*

nagring nanaman yung phone ko! Heh yung Sebastian talaga nayun may patampo tampo pang nalalaman tatawag din pala ulit!

ba't napapangiti ako?

heh! Baka masyadong nalakasan yung pagkabunggo ko nung sinuntok ako ng...

"Oh? Ano nanaman kelangan mo Seb--"

"This isn't Seb...sister..."

O_O

"M-misa?!...n-napatawag ka?..."

"ahahahaahaha! Nagulat ka ba kase buhay pa ko matapos mo kong iwanan sa ere?"

"...sorry..."