Hazel's selectie

~3~

Zenuwachtig stond ik voor mijn huis te wachten op Anne-May ik hoopte dat ze niet boos op me zou zijn ik wist dat ze soms nogal jaloers kon reageren vooral, omdat ik voor de selectie ben uitgekozen en dat zij gewoon geluk had omdat haar lootje toevallig getrokken werd. Ik wachtte en wachtte, maar Anne-May kwam maar niet toen het 5 voor half 9 was ben ik maar snel naar school gerend. Toen ik op school aankwam zat Anne-May aan de andere kant van het lokaal ze keek me geïrriteerd aan. Ik ging snel op mijn plek zitten en luisterde naar de docent. Na een saaie dag school ging eindelijk de bel en mochten we naar huis. Anne-May had me de hele dag genegeerd, maar nu zag ik haar in de gang haar jas aantrekken ik greep mijn kans en trok een sprintje zodat ze me niet snel kon ontkomen. Ze zag me aankomen en zei 'met jou wil ik nu niet praten' ze keek geërgerd aan. 'Wat is er Anne-May, je kan wel boos zijn en me de hele dag negeren, maar ik weet niet eens wat er aan de hand is' zei ik. 'Je weet best wat er aan de hand is jou hebben ze gekozen en ik ben de gene die geluk heeft, omdat toevallig mijn naam werd getrokken.' 'Wat kan ik er aan doen dat ze mij gekozen hebben' zei ik. 'Jij bent mooi je hebt kastanje bruin haar en je ogen zij zo groen als smaragd' zei Anne-May. 'Wie zegt dat jij niet mooi bent jij hebt dik zwart haar en donker bruine ogen ik weet zeker dat de prins op jou verliefd word' zei ik. 'Val jij dan niet op de prins.' 'Nee, zie mij maar als een vriendin die je door de selectie helpt ik zal bij hem een goed woordje voor je doen zodat hij misschien wel voor jou kiest.' 'Echt zou je dat voor me willen doen?' 'Ja natuurlijk je bent mijn beste vriendin.' Ze omhelsde me en gaf me een zoen op mijn wang. 'Dankjewel Hazel, dat waardeer ik echt!' Samen liepen we de school uit we werden met grote ogen aan gekeken we werden natuurlijk herkend van de televisie hier en daar hoorde ik onze namen. Hier zou ik echt nog wel even aan moeten wennen.