Hazel's selectie

~12~

Ik was helemaal in de wolken. Nog nooit had een jongen me gekust. Ik vroeg me dan ook af of het niet iets te snel was gegaan het was pas onze tweede date, maar ik wist gewoon dat ik gevoelens voor hem had. Ik heb echt nog nooit in mijn leven zo iets voor een jongen gevoeld en geloof me ik ben met veel jongens op date geweest, maar er was nooit echt een vonk. Bij elke aanraking die ik kreeg van Lux stond ik in vuur en vlam. Er was alleen één probleem mijn ruzie met Anne-May was er niet echt minder op geworden. Ze was echt woest op me wat ik ook wel kon begrijpen. Ik had haar droom afgepakt, maar kon ze dan niet begrijpen dat ik ook gevoelens had zij was altijd de gene die het meeste aandacht kreeg van klasgenoten tot aan bejaarden zo ging dat nou eenmaal en daar had ik me bij neergelegd, maar nu ik één keer in mijn leven aandacht van iemand kreeg werd ze woest en wilde me het liefst niet meer zien. Ik hoorde dat er op de deur geklopt werd en deed haastig open. In de deur opening stond niemand minder dan de prins.

'Hoi' stamelde ik.

'Hoi Hazel' zei hij.

'Kom binnen' zei ik snel. Hij liep naar binnen en ik deed snel de deur achter hem dicht.

'Hazel' zei hij aarzelend.

'Ja, wat is er' vroeg ik?

'Vind je het erg dat ik ook met andere meisjes op date moet gaan' vroeg hij aarzelend.

'Nee natuurlijk niet ik weet dat het je plicht is, maar ik hoop wel dat je aan me zult denken tijdens je date met de andere selectie leden, want ik vind je echt heel erg leuk.'

'Natuurlijk zou ik dat doen. Het liefst kap ik de hele selectie af, maar dat mag niet van mijn ouders ik moet eerst eens goed nadenken en met alle meisjes op date gaan' zei hij bedroefd.

'Het geeft echt niet' zei ik. Hij legde zijn armen om mijn middel en kuste me op mijn lippen ik bloosde en kuste hem terug.

'Ik heb nog één vraag Hazel' zei hij. Ik keek hem geïnteresseerd aan en wachtte op zijn vraag. 'Je weet dat mijn broertje ook op zoek is naar een echtgenote en daarom zou jij ook een keer met hem uit moeten gaan zou je dat erg vinden' vroeg hij?

'Nee ik blijf toch alleen maar aan jou denken' zei ik beslist.

'Ik moet nu gaan Hazel. Ik heb ook zo'n mijn plichten.' Dat gezegd te hebben liep hij mijn kamer uit. Hij was gewoon zo leuk niet te geloven dat ik hem eerst echt een loser vond. Dat je gedachten zo snel konden veranderen. Ik had inmiddels al zo veel meegemaakt dat ik besloot om mijn ouders een brief te gaan schrijven.

Lieve mam, pap en Diana,

Met mij gaat het heel erg goed ik vind het veel leuker in het paleis dan dat ik had verwacht. Het eten is erg lekker en de meisjes zij ook aardig. Ik heb twee nieuwe vriendinnen gemaakt Zara en Nora en voor dat jullie het gaan vragen de prins is ook heel aardig hij heeft me inmiddels twee keer op date gevraagd en het was heel erg gezellig. Ik hoop dat het thuis is Carolina ook leuk is en dat het met jullie goed gaat.

Groetjes uit het paleis,
Jullie dochter en grote zus, Hazel

Ik deed de brief in een envelop en gaf hem aan mijn dienstmeisjes die hem voor me op de post gingen doen. Het vervelende was dat ik Anne-May maar niet uit mijn hoofd kon zetten ik moest met haar praten. Toen ik het echt niet meer kon houden besloot ik maar naar haar toe te gaan. Toen ik voor haar deur stond klopte ik aarzelend aan. Na een minuutje wachten ging de deur met een zwaai open. Toen Anne-May me zag staan wou ze de deur snel weer dicht doen maar ik hield haar tegen.

'Alsjeblieft Anne-May praat met me' vroeg ik smekend.

'Nee Hazel dit was mijn grootste wens en die heb jij net voor mijn neus verpest' zei ze woedend.

'Kan je dan niet één keer aan mij denken jij krijgt altijd aandacht van iedereen jong en oud het maakt niet uit. Ik ben altijd die achtergestelde persoon die niet bijzonder is kan je dan niet begrijpen als ik één keer in mijn leven iets meer aandacht krijg die kans grijp' zei ik treurend.

Ze keek me beduusd aan maar was blijkbaar nog steeds boos, want ze sloeg de deur voor mijn neus dicht. Wat had ik nu weer verkeerd gezegd het was ook echt ongelofelijk hè ze begrijpt me ook nooit. De rest van de middag stortte ik me op een boek dat ik van Cynthia had gekregen. In de avond maakte mijn dienstmeisjes me op en hielpen me in een ijs blauwe baljurk. Ik merkte dat er iets niet helemaal klopte tussen hen Louise en Marie hadden zo te zien ruzie gehad met Emma ik besloot me er maar niet mee te bemoeien als het nog erger werd dan deed ik mijn mond wel open. Toen mijn dienstmeisjes klaar waren liep ik samen met Nora en Zara naar de eetzaal ik merkte dat er iets tussen die twee was, maar ik kon niet echt plaatsen wat. Toen ik de eetzaal binnenkwam zag ik dat Anne-May naast Sophia en Phileine zat het liefst zou ik er naast gaan zitten, maar ik wist dat het geen enkele zin had. Tijdens het avond eten ving ik wat boze blikken van Anne-May en wat lieve van Lux. Toen ik mijn eten op had ben ik van tafel gegaan. Toen ik op mijn kamer aankwam hoorde ik nog de laatste woorden van Emma die boos iets tegen Louise en Marie zei. Ik keek ze vragend aan maar ze gingen gewoon verder met waar ze mee bezig waren. Dan niet dacht ik. Ik hoefde me ook niet te bemoeien met hun leven. Het enige waar mijn gedachten nu nog aandacht aan schonken waren de prins en Anne-May.