Chapter 11: Her ❤️

2K 65 7
                                    

Chapter 11: Her ❤️

Hannah POV

"Pst oy! Gising na sis!" Nagising naman kagad ako sa sigaw ni ate, langhiya pwede ng alarm si ate. Nice.

"5 minutes pa!" Sabi ko sabay talukbong ulit ng kumot.

Narinig ko yung pagbukas ng pinto ko. Bahala siya diyan.

"Anong 5 minutes! I hi-five ko kaya yang mukha mo, bangon na! Anong oras na!" No choice, bumangon ako. Baka totoohanin pa niya yung hi-five sa mukha ko.

"Anong breakfast?" Tanong ko.

"Eh kung dumiretso ka na lang sa dining room, andon na nakahanda na." At dahil gtuom na ako, dumiretso ako sa kusina.

*0*

Fried rice! With matching scrambled egg! With orange juice!

Paborito ko lahat~ Waaa~

Niyakap ko naman si ate. "Thank you ate, labyu." That made her smile, ginulo niya yung buhok ko. I don't care, hindi pa naman ako nagsusuklay kaya wapakels ako sa buhok ko muna.

--

"Mauna na'ko Hannah." Paalam ni ate sabay umalis na.

Tumingin ako sa orasan, ang aga pa. Siguro gusto lang ni ate, na kainin ko yung handa niya na nakikita niya habang kumakain ako. Namiss ko yung luto ni ate, kahit palagi kaming mukhang nagaaway, love ko pa rin yon.

May kumatok sa pinto kaya binuksan ko agad iyon.

May nagtakip ng panyo sa mukha ko. At ang susunod non, alam kong nawalan na ako ng malay.

--

Ian POV

Nandito nakagad ako sa room namin, ang aga kong pumasok. Gagawa kasi ako ng suprise para kay Hannah.

(After many minutes)

"Brad, tagal ata ni Hannah?" Nagaalalang tanong ni Ethan.

"Kaya nga Ian, mag titime na tayo for first class pero wala parin si Hannah." Sabi rin ni Kate.

"Bro, uwi ka muna. Icheck mo kung nasa condo siya." Nagaalala na rin si ate.

"Ieexcuse ka na lang namin, we have our ways." Sabi naman ni Richard. Ano BDO lang? We find ways? Tch. Tama na nga Ian, may gagawin ka pa.

Tumango ako sabay tumakbo papunta sa condo namin.

Nakarating naman kaagad ako, kaya nag doorbell na ako sa condo ni Hannah.

Pero fvck nakakailang doorbell na ako, walang nagbubukas.

Baka wala ang ate niya, kasi may pasok siya. Pero bakit wala si Hannah? Sht.

Kinuha ko yung phone ko, sabay tinwagan si Hannah. Wala talaga. Walang sagot.

Fvck! Ano ba 'to! Asan ka na Hannah?!

Napaupo ako sa tapat ng condo niya. Sht, first time akong kabahan ng ganito!

[Ate Chloe calling]

"Ate."

[Yow, ano? Nandiyan ba siya?]

"Wala."

[Hala? Baka ano may pinuntahan lang siya.]

"Hindi. May iba akong pakiramdam dito."

[Trust your instincts then.]

Tumango ako "Call you later. Huwag kayong maysadong magalala."

[Tsk, like how? Kaibigan namin si Hannah? Pano kami hindi magaalala?]

"Argh. Basta tatawag ako sa'yo mamaya."

Inend ko na yung tawag.

Napasabunot ako sa buhok ko. Okay naman kami kagabi di ba?

1st day ng panliligaw ko ganito? Tsk.

---

Naghihintay pa rin ako rito sa tapat ng condo ni Hannah. Tanghali na pero wala pa rin siya.

"Ian." Naplingon ako sa tumawag sakin, pero tinakpan niya yung mukha ko.

---

Napadilat ako ng mata ko. Sht. Asan ba ako?

"Buti gising ka na?" Napatingin ako sa nagsalita.

"Ma?" She smiled, like she usually did when we were kids.

"Ba-bakit nandito ako sa mansion?"

"You're getting married anak."

"But Mom! I'm just a highschool student."

"Hindi ko naman sinabi na, ngayon na mismo anak. After graduation ng highschool niyo ni Chloe, ay ikakasal na kayo."

"Alam na ni ate 'to?" Tumango si Mom. Napabuntong hininga ako.

"Kanino Mom?" Sana si Hannah na lang, fvck hindi ko pa alam kung nasaan si Hannah.

"You will know later."

"Mom, I have a girl that I love." Ngumiti lang ulit si Mom.

"I know Son, I know." Bago pa ako ulit makapagsalita may sinabi ulit siya.

"Don't worry too much." Wala na akong sinabi.

"Bakit kailangan niyo pa ako ipakidnap?" She just laughed.

"Alam namin ng Dad mo na, hindi ka pupunta dito kung sasabihan ka lang niya." Yeah, I don't like being here.

"Ma, pwede ko bang sabihin sayo yung problema ko?" Tumango naman siya.

"This girl named Hannah that I love, she was missing."

"Oh, you will know later why." Nagtaka naman ako.

"No more questions, we have a surprise for you later." I just nodded, wala akong palag kay Mom.

Fvck, pero wala pa rin si Hannah. Nagaalala na ako, pero hindi naman ako makakatakas kay Mom and Dad. Hannah, please be safe.

--

"Hi Son." I just looked at him, my Dad to be exact.

"Alam kong ayaw mo maarranged but this is it." Napabuntong hininga na lang ako.

"Please get her here. Thank you." Utos niya sa maid namin.

Bumalik kagad yung mga maids namin with this girl na nakablind fold.

I have this feeling that she looks like Hannah.

Please. Please sana siya na lang.

Inalis naman yung blindfold sa mata nung babae.

"Sht." I cussed, napatawa sina Mom and Dad.

"I-ian?" She called my name, lumapit siya kagad sakin and hugged me.

"Hannah, you're fine. Andito na ako." She was crying, maybe she was frightened nung kinidnap rin ata siya kanina.

Fvck, but I'm glad that it was her.

Hannah Patterson. I love you.

[To be continued]

Cliché right? Sorry. :3

Alam ko na kasi yung ending na gusto ko, unfortunately malapit na ending nito :)

Super lapit na. T___T

Sorry, short story lang ito. Huhu. T___T

Walang masyadong problema dito sa storya right? Well, ganon kasi talaga yung gusto ko. I know there's no perfect relationship. But, gusto kong gumawa ng storya na ganito kahit fictional lang. :) I want my idols to be happy, kahit sa fictional story lang. Mostly kasi 'Hate' na lang natatanggap ng 'BaekYeon' couple. So I wanna make them happy kahit dito lang! :) :D

Kung merong book 2? Hindi sure si Author. :( Just follow me para updated kayo ;) :)

Yon lang. ;)

Simpleng Tulad Mo [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon