Oldukça uzun bir bölüm oldu. Kısa bir geçiştirmeyi hak etmeyen ve kendime baya sövdüğüm bir bölümdü. Evet kitabı kendime tepki olarak yazıyorum sanki. Ağlayarak yazdım. İkinci kısmı da yükleyeceğim bitirir bitirmez. Sertan'ın gözünden de yazmak istedim aslında tam sebebini görmeniz için ama yazamadım.
İyi okumalar.
******2013******
"Gecenin karanlığında elindeki fener ile orman yolunda ilerliyordu genç kadın. Çevrede böceklerin çıkardığı sesler, köpeklerin havlama sesleri yankılanıyordu. Korkuyordu genç kadın. Ama korkusu gecenin karanlığında ormanda yalnız kalmaktan değildi. Aradığını bulamamaktan, bulduğunda kavuşamamaktandı.
"Sertan" diye bağırdı. Sesi koca ormanda yankılandı ve yankılandı...
Geriye yine sessizlik kaldı.
"Sertan" dedi tekrar. Aradığı sesi bulmanın umudu ile. Ama yoktu.
Genç adama ihtiyacı vardı. Onu bulmalıydı, öyle hissediyordu.
Orman yolunda koşmaya başladı. Aynı zamanda çevresini tarıyordu, bulmalıydı. Burada olmalıydı.
Birden ayağı kaydı ve düşer gibi oldu. Ayaklarına doğru baktığında çimenlerle ve çiçek saplarıyla karşılaştı. Hızla kafasını kaldırıp bulunduğu yere baktığında artık ormanda değildi. Etrafı günebakanlarla kaplı geniş bir tarladaydı.
Şaşkınca etrafa baktığında onu izleyen Sertan ile göz göze gelince rahatladı önce.
Adam mutlu ve huzurlu bir yüz ile Ömür'ün şaşkınlığına gülüyordu. Ama sonra bir hüzün kapladı gözlerini.
"Ne yapıyorsun orda Sertan. Seni arıyorum sabahtandır."
Gülümsedi tekrar adam ama buruk bir gülümsemeydi bu.
"Zamanı geldi bebek bakışlım" dedi uzaklaşırken. Neyin zamanı geldiğini anlamadı genç kız.
"Ne zamanı Sertan. Nereye gidiyorsun? Eve gidelim lütfen."
Telaşla sıraladı sözlerini. Anlamıyordu genç adamın ne yaptığını. Ona doğru koşmak istedi ama hareket edemedi. Bulunduğu yere yapışmış gibiydi. Çığlık atmak istedi sonra ama boğazı düğümlendi.
Genç adam son kez bakar gibi döndü ve baktı genç kıza. Sonra tekrar döndü ve gitmeye devam etti.
Ağlamak istedi Ömür. Bağırmak, gitme demek. Ama söyleyemedi. Koşup kolundan tutmak istedi ama yapamadı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖMÜR "Tamamlandı"
Romance》》İyiyle kötüyü ayıran çizgi kalbin içinden geçer.Peki kim kendi kalbinin bir parçasını yok etmek ister? (Aleksandr Solzhenitsyn)《《 Kendi ömrü ile sınanandı Ömür. Güçlü bir taşra kızıydı... İçine kapanık, Sert. Başarılı bir doktordu Sertan. Etrafın...