Amber

Amber hoofdstuk 5

'Nog een flesje?' "Ja, graag!" Ik zit op de bank in Niels zijn kamer. Het kan me niks schelen dat ik hier in ondergoed zit terwijl er nog twee kamergenoten in de buurt zijn. Niels komt bij me zitten. 'Nooit gedacht dat je bier in de ochtend lekker zou vinden!' "Kan mij het schelen. Ik hou van bier!" Ik ga op Niels zijn schoot zitten en geef hem een kus. 'Hoe gaat het nu met je? Voel je je al wat beter?' "Ik heb wel kunnen slapen.. Maar ik voel me echt kut!" 'Dat snap ik! Wil je zo even een lekker warm bad nemen?' "Mag dat?" Ik kijk Niels aan. 'Natuurlijk! Ik doe alles voor mijn lieve schat! Ik zal alvast het bad even vol laten lopen.' "Dankje, echt! Ik had me echt geen leven voorgesteld zonder jou!" Niels loopt in zijn boxershort naar de badkamer. Tim loopt ook in zijn ondergoed door de kamer. 'Lekker geslapen?' Vraagt hij als hij naar me kijkt. "Heerlijk!" Roep ik overtuigender dan ik ben. 'Zo zie je er ook uit!' Ik kijk hem aan en glimlach. "Zie ik er heerlijk uit?" Tim komt naast me zitten en knikt. 'Dankje, Tim! Hoe zit het eigenlijk bij jou met de liefde?' Tim kijkt me aan. "Ja, hoe zit het bij mij met de liefde? Nou, ik zal je zeggen... Ik heb een leuke dame op het oog!" Ik moet lachen. Op dat moment komt Niels de kamer ingelopen. 'Je bad is klaar, schat!' "Niels, je bent echt een schat! Ik spring overeind en spring op Niels. We zoenen. Een heerlijke ochtendzoen. Een flesje bier, een ochtendzoen en een warm bad. Mijn ochtend kan niet meer stuk!

Met oordopjes in fiets ik langs de snelweg. Zou Anne al weer terug zijn? Dan zou ze me wel gebeld hebben. Nee, ze kan niet terug zijn. Ik kan me niet voorstellen dat ze is ontvoerd... Maar waar is ze nu dan? Waarom gilde ze? Ik zie het niet meer zitten met de meiden. We hebben elkaar allemaal flink uitgescholden. Het voelt alsof onze groep uit elkaar valt. Onze hechte banden, elke vrijdagavond stomdronken worden, ik zou bijna roken! Maar ik heb het niet gedaan. Ik ontdekte hoe ongelooflijk gemeen Lisa deed tegen anderen. Ik wou het opnemen voor Kim. Hoe zou het nu met haar gaan? Zou ze nog steeds worden geslagen? Je denkt vast dat ik iedere vriendin tegenkom op school, maar dat is niet zo. We zien elkaar haast nooit meer. Anne heb ik sinds die avond niet meer gezien. Nienke is volgens mij naar een andere school gegaan en Lisa en Anniek zitten vaak bij elkaar als ik ze in de kantine zie. Kim is in een andere klas geplaatst en ik zie haar nu alleen soms eens langslopen. Het voelt kut. Zonder vriendinnen. Ik ben uitgescholden. Ik ben echt anders. Ik ben een ander mens. Ik hoor hier niet. Ik fiets harder. De woede neemt mijn krachten over. Boos laat ik me van de fiets vallen. Ik val bijna de sloot in. Ik gil. Ik haat mijn leven! Godverdomme! Wat moet ik nu doen? Ik haal ook al zulke slechte cijfers, dus waarschijnlijk moet ik ook naar een andere school. Hopeloos pak ik mijn fiets weer op. Ik zucht diep. 'Amber?' Ik hoor mijn naam en draai me om. "Anne? Ben je dat echt?" Anne geeft me een knuffel. 'Waar, waar kom je vandaan?'"Van thuis. Ik was op weg naar de zeedijk. Even lekker uitwaaien." Ik kan me ogen niet geloven. Het is Anne, Anne die ik voor het laatst heb gezien sinds onze vriendinnengroep uit elkaar viel. 'Wat is er gebeurd?' Vraag ik zacht. Anne gaat naast me zitten. "Niet zoveel... Ik heb jullie lang niet gezien!" 'Klopt! Onze vriendinnengroep is.. Uit elkaar gevallen..' Anne knikt. "Dat hoorde ik." 'Maar ik heb je sinds die vrijdag avond niet meer gezien! Ik hoorde je gillen! Ik was doodongerust! Waar was je?' "Ik.. Ik ging bij een jongen achterop." 'Achterop? Bij een jongen? Bij wie?' "Hij heet Jan. Het is een schat!" 'Waarom gilde je dan zo?' Anne lacht. "Ik gilde omdat hij heel snel fietste en toen liet ik mijn mobiel vallen." Mobiel. Op de straat. Ze wou Lisa bellen, herinner ik me opeens. 'En Lisa dan?' "Lisa?" 'Ja, op je mobiel stond dat je Lisa wou bellen. Of is dat niet zo?' "Jawel." 'Waarom dan? We waren doodongerust!' "Ik wou haar bellen of ze ook mee ging." 'Waar gingen jullie dan heen?' Anne kijkt naar de sloot en dan weer naar mij. "Feesten. We gingen vrienden van hem ophalen en toen gingen we naar een brug." 'Een brug? Wat moet je nu bij een brug?' Anne glimlacht en haalt een zakje tevoorschijn. 'Jezus! Is dat drugs?' "Ssst! Ja, drugs. Wil je ook?" Ik kijk Anne geschrokken aan. 'Anne? Besef je wel waar je mee bezig bent? Zo word je opgepakt en beland je de cel nog in!' "Dan niet. Jouw keus!" Ik snap niet wat Anne met drugs moet. Ze deed zich altijd voor als een verlegen en stil meisje. 'Wat hebben jullie bij die brug gedaan?' Geen antwoord. "Ik ga maar eens. Weet je zeker dat je niet wilt?" Anne pakt het zakje op. Ik schud mijn hoofd. 'Oké, dan zie ik je nog wel eens! Doeg!' "Doeg.." Anne fietst weg. Ik kijk haar na. Anne, drugs? Jezus, dat had ik nooit van haar verwacht! Ik pak mijn fiets en fiets de andere kant op. Morgen begint school, bah! Daar heb ik nu helemaal geen zin in! Ik pak mijn mobiel en zet een druk liedje op.