The Quarterback

7

İnanır mısınız,şu '1CAPÖB' projesine başlayalı 1 gün oluyor ama elimizde ciddi anlamda bir para var.Tekerli sandalyeli girişi olan bir otobüs için yeterli parayı toplamamıza az kaldı ve bugün çarşamba.Cumartesi,bölgesel yarışmaya gidiyoruz.Her tenefüs cupcake satmak,çıkışlarda fazladan provalara kalmak biraz yorucu oluyor ama,New York için herşeyi yapmaya hazırım.Ve bu projeyi gerçekleştirebilmemizde ki en büyük katkı aslında,umursamaz müdürümüz.Yemekhaneden haberi bile olmaz.
Bu kızın düşüncelerini ne bölecek diye bekliyordunuz,ama hayır.Artık biri bana çarpmadan kendime gelebiliyorum.

Elimdeki kitapları dolabıma koydum,Schuester'ın ek bir dersi vardı.Bu yüzden provaya daha 1 saat var.Ne yapacağımı bilmez bir şekilde koridorda yürümeye başladım.Rehberlik tarafından,bana doğru gelen Puckerman ve Quinn'i görünce,yanlarına doğru yürümeye başladım ve ellerindeki broşürler dikkatimi çekti.Rehberlik öğretmenimizin meşhur broşürleri.Broşürlerde 'genç hamilelik' gibi şeyler yazıyordu.Gözlerim faltaşı gibi açılmış şekilde onlara baktım ama kavga ediyorlardı ve beni farketmemişlerdi bile.Hemen yakınımda olan tuvalete gittim koşarak ve yüzüme bir su çarptım.Quinn,hamileydi.Finn o gün 'Senden hoşlanıyorum,ama onu bırakamam,çünkü o...' hamile.İşte şimdi hersey yapboz parçası gibi birleşmeye başlıyordu.Ama bu yapbozda yanlış bir parça vardı,Puck.Hala oradalarmı diye tuvaletin kapısından kafamı uzattım.

'Finn'e bebeğin ondan olduğunu söyledim aptal!Senden baba olmayacağını biliyorum,ve eğer sana kalırsam bu bebeği aldırırım!Finn asla öğrenmeyecek'

Siktir,bebeğin babası Puck'tı,ve zavallı Finn'in bundan haberi bile yoktu.Ben ne zaman ağzıma götürdüğümü farketmediğim elimi kemirirken,tuvalete hızlıca Quinn girdi.
'Sen..Burada ne arıyorsun?Bizi dinliyordun değil mi?Seni iz sürücü ezik.' diye çemkirmeye başladı.
Birden duraksadı ve
'Rachel.Birşey duydun mu?'diye çaresiz gözlerle bana baktı.Ve o an gözlerinin dolu dolu olduğunu farkettim.'Kimseye birşey söyleme,yalvarırım.' Onu ilk defa böyle görüyordum.Birden ağlamaya başladı.Sesimi çıkarmadım.Sadece ona sarıldım.Ve oda bana sarıldı.Ağlaması gittikçe şiddetleniyordu ve durumuna gerçekten üzülmüştüm.O her zaman güçlü,güzel,dik kızdan eser yoktu.Kollarımda gerçek bir arkadaş sarılmasına ihtiyaç duyan küçük çaresiz bir kız vardı sadece.
Hıçkırıklarının arasında
'Çok yanlızım,nasıl halledeceğimi bilmiyorum.'

'Finn bunu öğrenecek.Ama şimdi değil.'dedim ve çıktım tuvaletten.Evet belki Finn'e haksızlık ediyordum ama önümüzde bir bölgesel yarışma vardı.Bu yaşta bir bebek sahibi olacağı onu zaten yeterince yıkmıştır,yeni bir yıkıma ve konsantresini tamamen kaybetmesine gerek yok.

****************

'Tekrar alıyoruz.'

'Ah,yeter' bakışı attı Santana,ama yine de sesini çıkarmadı.

'Well sometimes,i go out by myself'Evet bir solo ona verilmişti.Ve Amy Winehouse şarkılarının Santana'ya mükemmel gittiğini itiraf etmeliyim.Prova başlayalı 20 dk oluyor ve Quinn hiçbirşey olmamış gibi davranıyor,bende öyle yapıyorum.

Santana'nın şarkısı bitti,sıra Finn ve bendeydi.Faithfully söyleyecektik.Bu eski bir şarkıydı ve ben 12 yaşımdan beri bu şarkının sevdiğim adam ve benim şarkımız olacağının hayalini kurardım.Mr.Schuester bir Journey manyağıydi ve ben onun sayesinde,şimdi,burada,hoşlandığım adam ile Faithfully söyleyecektim,Tıpkı 12 yaşındaki Rachel'ın hayallerindeki gibi.Ama bir fark vardı ki,karşımda ki adam bana hayallerimdeki gibi aşkla değil,biraz kafası karışık,biraz da çaresiz bakışlar atıyordu.

'Highway run,into the midnight sun'diye girdi şarkıya mükemmel sesiyle,kandırıldığından habersiz.

Selam,selam,selam.Ah 6 aydan fazla oluyor sanırım!Ama şimdi buradayım ve devam edeceğim.Hikayenin okunma sayısı 2000'e yaklaşmış ve böyle bir rakam beni fazlaca sevindiriyor.Birazcık türk dizilerine döndü,farkındayım mazur görünAma güzel ilerleyecek,takipte kalın,sizi seviyorum.♡