ÖZEL GÜÇLER AKADEMİSİ

1. Bölüm

Kimse bilemezdi gerçeklerin böyle olacağını. Kim bilebilirdi içimde yatan gerçeği ve benim bundan habersiz onca yıl geçirdiği mi? Ben bile bilmezken... Ama gördüklerim her şeyi değiştirmiş ve beni normal hayatımdan alıp tahmin etmediğim yerlere sürüklemişti...

=============================

Zorla uyandırılmak nedir yha? Ben belki okula gitmek istemiyorum şaka mısınız? Alarm çalan telefonumu bulmaya çalışırken yastığın altından alıp alarmı kapattım ve uykuma geri döndüm. Çok geçmeden içerden gelen annemin sesiyle zorla kalktım. Sürünerek önümü görmeden lavaboda rutin işlerimi tamamlayıp üniformamı giydim ve kahvaltıyı hazırlayan anneme baktım.

-Günaydın anne

-Günaydın kızım anca uyandın sende ne var bu kadar uyuyorsun?

Annemin dediğiyle göz devirirken iç çektim.

-Uykum vardı ve uyudum annee

-Tamam tamam söylenme de otur yemek ye

Saate baktığımda geç kalacağımı fark etmiş ve koşarak odama gitmiştim. Çantamı alıp mutfağa girdim.

-Yemek yersem geç kalırım anne kaçtım ben

Masada duran börekten bir tane alıp mutfaktan çıktım. Daha yeni yeni uyanan minik kardeşimin yanına gidip alınını öptüm ve evden hızla çıktım. Tramvay durağına koşarak yetişmiştim. Ben soluk soluğa kart basıp içeri girerken tramvay kapıları kapanıyordu. Hayır yhaa. İçeri hızla girip son anda kapı açılma düğmesine basacaktım ama tramvay hareket etmişti.

-Şaka mısın sen yha?!

Oflayarak durakta ki koltuğa oturup yolda yiyemediğim elimde ki böreğe dudak büzerek baktım. Bir ısırık alıp yemeğe başladım. Aradan çok geçemeden gelen tramvayla şaşkınlıkla baktım ve direk düğmeye bastım. Açılan kapı ile içeri geçip boş bulduğum bir yere direk oturdum. Şansıma bugün tramvay erken gelmişti. Nasıl oldu acabada bu kadar kısa sürede yenisi geldi?

Boş verip böreği bitirdim ve okula gelmeyi bekledim. Geldiğimde hızla inip okulun bahçesine girdim ve törene yetişip derse geç kalmaktan kurtuldum. Herkes sınıflarına geçerken bende girdim. Son haftalarda devamsızlık olmasın diye geliyordum sadece. Sınıfa girip en arkaya geçtim. Hocalar sınıfa girme ihtiyacı bile duymuyordu. Defteri imzalayıp geri gidiyorlardı. 10 kişi bile etmeyen sınıfta niye durasın ki? Takmayıp telefonumu çantadan çıkardım ve kulaklığımı takıp müzik dinledim. Pek arkadaş çevresi olan bir insan değildim. Genelde kimseyle anlaşamam ya da kendi kafamda insan bulamıyorum denebilir. Aslında sevecen biriyimdir ama güven kırıklığından son senelerde pek insanlara güvenmiyordum. İnternette gezinirken bulduğum yeni fantastik kitapla gözlerim parlamıştı. Okul çıkışı kesinlikle kitapçılara bakınmalıydım...

=============================

Okul Çıkışı

Okuldan hızla çıkıp kitapçılara girmiş ve bakınmıştım. İstediğim kitabı bulamazken üzgünce eve döndüm. Kapıyı açtığımda karşımda paytak paytak yürüyen ve bana gelen kardeşimle hafifçe sırıtım yere çömeldim ve kollarımı sarılmak için açtım.

-Abba!

Sarılıp saçını karıştırdım.

-Minik afacan napıyorsun bakalım?

-Bat

Eliyle koridorun sonunda yaptığı minik kuleyi göstermişti. Sırıtıp saçını öptüm.

-Çok güzelim olmuş ablam. Seninle oyun oynama mı ister misin?

-Eveeeyyt!

O mutlulukla beni çekmeye çalışırken onunla beraber gitmiş ve oyun oynamıştım...

=============================

Fazlasıyla yorulmuş bir şekilde gerinip yatağa yattım. Yorganı üstüme çekip gözlerimi kapattığımda çok geçmeden uyuya kalmıştım.

Genç kız o hayatını değiştirecek olayın başlangıcına adım attığını bilmeden uyumuştu....