Ne zaman bilmiyorum kafamda kocaman bir ampul yandı. Kendine güvenen, asil kız nasıl birden bu kadar kolay birine dönüştü? Kimdi bu kız? Tanıyamıyordum kendimi. Canım acıyordu onun gözlerine baktıkça. Ama artık bunun zamanı gelmişti. O bataklıktan ikimizin aynı anda kurtulması imkansızdı. Ya ben onu orada bırakacaktım. Ya da ne zaman ne olacağını bilmeden bataklıkta boğulmaya devam edecektim. Çok acı çektim, çok üzüldüm ama doğru bir karar yaptığıma emindim. Şuan? 1 ay önce belki hayır. Ama şuan evet eminim. Doğru bir karardı. "Bitti artık" dedim ve o sana ihtiyacım var diyen gözlerden yaş akması bir oldu. Yaklaşık 1 yıl oldu ve o gözler hala aklımda. 1 sene olmuş. Ne çabuk geçmiş öyle. Peki o 1 yıl nasıldı benim için? Her şarap içtiğimde kendimi ona mesaj atarken buluyordum. Ama hayır. Hiç atmadım. Çok ağladım. Son görülmelerine baktım biliyorsunuz deliyim ya. Ama hayır. Hiç yazmadım. İyi mi yaptım?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zaman Kargaşası
Literatura FemininaGüçlü bedenin arkasında saklanan zayıflığı gece yastıkları ıslatarak yansıtanlardan biriyim. Yazmak iyi hissettiriyordu, ben de yazdım. Kelimeler, bırakın size dokunsunlar. Kendinizi verin. Çünkü hepiniz bu hikayede geçenleri yaşadınız. Kimi şanslıl...
