Kaçıncı kadehimi içtiğimi saymayı bırakmıştım.
Belki beni bu cehennem hayattan kurtarır diye düşünüyordum. Beni tanımadan sadece düşüncelerim ile beni sever zannediyordum.
Ama o da diğerleri ile aynıydı.
Kendi düştüğüm kuyuda daha ne kadar çabalayacağımı bile bilmiyordum.
Kendimden tiksiniyordum.
Bu kadar düşüncesiz olmam benim suçumdu. Bu işin beni cehenneme sürüklemesi benim suçumdu.
Her şey benim suçumdu.
Annabella'yı ilk gördüğüm andan beri farklı buluyordum. Belki İyilik sever biri değildi ama bana elini uzatacak sayılı insanlar arasında diye düşünüyordum. Ama değildi.
Lanet olası kızlardan hiçbir farkı yoktu.
İçeriden gelen ses ile koltuktan kalkmaya çalıştım.
"Her zamanki mallar hazırlandı. Deneme sırası sende."
Bu kadar aciz olduğumu söylemek istemezdim ama bu illete başımı sarmıştım.
Bağımlı olmak istemiyordum. Ama kullanmadığım zamanlar krizler geçiriyordum. Malı Satın aldığım adam bana bu işi teklif ettiğinde bu kadar berbat bir şey olacağını bilemezdim.
Burda kötü bir mal yüzünden her an ölebilirdim. Ama ölümü bekliyordum. Ölüp bu cehennem hayattan kurtulacaktım.
Elime verilen haplara baktığımda hiç düşünmeden ağzıma attım.
Beni artık uyuşturmaktan beter ediyorlardı. göz altlarım morarmaktan çok kararmıştı. Tıpkı içimin karardığı gibi.
Kendimi bordo deri koltuğa attım. Cebimde titreşen telefon yüzünden yan oturur bir biçimde dönmüştüm.
Telefonun ışığından kaçarcasını gözlerimi kapattım.
Ekranda yazan yazıya tıklayıp snaphat'i açtım.
misspiggyisme: her ne yaşıyorsan sana yardım edeceğim bay göt
Yüzümde ufak da olsa bir sevinç oluşmuştu.
