Melanie Martinez - soap ile okuyun
Aradığınız numara artık kullanılmamakta
Aradığınız sikik numara artık kullanılmamakta
Aradığınız sikik numara sikik bir şekilde artık kullanılmamakta
Kafamda bir çok kez tekrarladığım cümleler ile okulun içinde volta atıyordum. Nasıl olur da numarasını değiştirmişti.
Beni artık sevmiyor muydu? Bu kadar çabuk mu sıkılmıştı benden?
Ne bekliyordum ki yine başladığımız yere geri dönmüştük. Onunla tanıştığımda hayatımın en güzel gününü geçirmiştim oysa ki
Her şey buraya kadar mıydı?
Beni kullanmış mıydı?
Gözlerimden süzülen yaşlara küfretmeye başlamıştım.
Onun için ağlamak istemiyordum. O benim üzülüceğimi bile düşünmeden ortadan kaybolmuştu.
Okuldaki birkaç kişi benim yaptığım hareketleri izlemek için durmuştu.
Niye bakıyorladı ki!
Hiç terkedilmiş bir kız görmemişler miydi?
Ellerimi saçlarıma daldırıp çekiştirmeye başladım kendime gelip bunu hesabını sormam gerekti.
İlk öpücüğümü çalmıştı. Ona bunun hesabını ödetecektim.
Sınıftan çantamı alır almaz hızla eve doğru yürümeye başladım.
Gözlerim sanki bozuk bir musluk gibiydi. Kapanmasının imkanı yokmuşcasına gözlerimden akıyor akıyor ve akıyordu.
Ellerim ile yanaklarımda biriken yaşları sildim.
Evin kapısının
önüne gelip merdivenlerin ilk basamağına oturdum.
Ve Elimde döndürdüğüm telefon ile yoldan geçen insanları izlemeye başladım.
Eve giremezdim. Güvenlik alarmını kapatmam gerekirdi ve annem hangi saatler arası alarmın kapatıldığını farkederdi.
Sahi justin nasıl benim odama giriyordu. Alarmın şifresini bile bilmezken.
Kafayı yemiştim. En son merak edeceğim konu olan şeyi en baş sırada düşünmeye başlamıştım.
O neredeydi. Ona ihtiyacım vardı.
Telefonu açıp snapchat uygulamasına girdim. Bakmasını umarak mesaj yazmaya başladım.
Misspiggyisme: Neredesin? neden cevap vermiyorsun.
Ayaklarım ile ritim tutarak gözlerimi telefondan çekip tekrar caddeye çevirmiştim.
~~~
Yaklaşık on dakikadır ne bir arama ne de bir bildirim gelmişti. Gözlerimdeki yaşların bitmesi üzerine göz kapaklarım isyan ederek bana uyumam ile ilgili sinyaller veriyordu.
Okulun bitmesine neredeyse bir saat vardı. Eve girerek annem ile tartışmak istemiyordum.
Ellerimden destek alarak ayağı kalktım. Yol boyunca yürümeye başladım.
Gidecek bir yerim yoktu ve sadece yürüyordum.
Cebime koyduğum telefonu tekrar çıkarıp snapchat e girdim.
İçimdeki öfke alevlendikçe alevlenmişti.
Üzüntüden çok hayal kırıklığı ve aldatılmış duygusu bedenimi sarmıştı.
Misspiggyisme: BENİ KULLANDIĞIN İÇİN ÇOK PİŞMAN OLACAKSIN. CEHENNEMDE BAŞARILAR.
Telefonumu kilitleyip tekrar yolda yürümeme devam etmiştim.
Nereye gidiyordum ben ?
Lanet olası sinirlerim yüzünden nereye gittiğime bakmayarak yürümüştüm. Galiba kaybolmuştum. Siktiğimin siniri yüzünden kaybolmuştum.
Şarjım ise ölüm döşeğindeydi. Kesinlikle kısa zamanda kapanacaktı.
Yolda gördüğüm ilk kafe kapısı ile kendimi içeriye attım.
Kafeye girdiğim hakkında yalan söylemiş olmam gerekti. Burası kafe görünümlü bir bardan başka bir halt değildi.
Gözlerimi tavana dikerek tanrıya yakarmıştım.
'beni bu halim ile hiç doğru yollara sürüklemiyorsun'
Gözüme kestirdiğim ilk bar taburesine oturarak ellerimi önümde birleştirdim.
İçerideki ağır alkol ve sigara kokusu yüzümü yalıyordu.
Nefes darlığı çekmem için bir çok sebep artmıştı.
Ellerim ile tabureden kalkmaya çalışırken arkamdan duyulan tanıdık kahkaha ile yerime sabitlenmiştim.
O buradaydı.
Beni nasıl bulmuştu ?
Bugün olan olayları hiçe sayarak yüzümde bir gülümseme oluşmuştu.
Beni burdan almak için geldiği için ne kadar teşekkür etsem az olacaktı.
Arkamı dönerek ona koşmaya hazırlandığımda ise yüzümde oluşan gülümseme kaybolmuştu.
Kucağında ve yanınında oturan kızlar ile içkisinden yudum alırken tekrar o tanıdık kahkaha dudaklarından süzülüvermişti.
Aslında o beni bulmamıştı. Ben onu bulmuştum.
Gerçek Justin'i.
Bana cevap vermek yerine buradaydı.
Bu kadar mı önemsizdim.
Telefonu alıp tekrar snapchati açmıştım.
Misspiggyisme: mesajlarıma neden bakmıyorsun.
Gözlerim tekrar Justini bulduğunda masada duran telefonu alarak bir süre baktı.
Ardından Yanındaki koltuğa atarak tekrar önündeki kıza döndü.
Yüzümde tekrar bir gülümseme oluşmuştu.
Bu sefer mutluluktan ve umuttan uzak bir gülümseme...
