Maktoub

Proloog

Mijn naam is Nissrine, Nissrine Amrani. Ik ben 17 jaartjes jong en zit nu in mijn tweede jaar van de MBO opleiding Marketing & Communicatie. Dit jaar ben ik nieuw komen wonen in Utrecht samen met mijn lieve ouders en mijn tweelingzus Kauthar. Mijn oudere broer Youssef is getrouwd en woont gezellig bij ons om de hoek. Voorheen heb ik altijd in hartje Brabant gewoond en de verandering van een klein boerendorpje naar het grote Utrecht valt me nogal zwaar. Hoewel ik altijd zeker van mijzelf was voel ik me nu plots geintimideerd door de mensen hier. Iedereen is hier zo onzettend zeker van zichzelf, hoogmoedig en vaak ook nog wat brutaal. Ik begin volgende week op mijn nieuwe school en ben echt onzettend zenuwachtig. Gelukkig heb ik mijn lieve tweelingzusje nog die me hier doorheen kan slepen. Mijn schoonzus is overigens ook een schat van een meid, ze vertelde me dat verhuizingen in het begin altijd moeilijk kunnen zijn. Om de hoek hadden we een leuke Marokkaanse bakker, ik besloot om even een kijkje te gaan nemen en wat lekkers te halen voor iedereen thuis. We waren bijna klaar met de verhuizing, mijn kamer had ik helemaal zelf mogen decoreren en die heb ik ook helemaal af. De keuken is vandaag afgemaakt en de kastjes zijn dus nog leeg. " Salaam Alaykom " zei ik toen ik binnen kwam. Plots kwam er een vrolijke oude man tevoorschijn van achter de toonbank. " Wa alaykom assalaam wa rahmatullahi, jou heb ik hier nog niet eerder gezien. Wat is jou naam benti ( mijn dochter ) " zei de man vrolijk. " Ik ben Nissrine, we zijn de nieuwelingen van de buurt haha. We wonen hier net " vertelde ik hem terwijl ik de bakkerij bestudeerde. " Welkom in de buurt! Mijn naam is Ahmed, ik ben de trotse eigenaar van de bakkerij. Mijn prachtige vrouw maakt elke dag het verse lekkere brood en ik verkoop het met een lach. " zei Ahmed met een grote glimlach op zijn gezicht. Wat een vrolijke man, mijn gedachtes over de buurt leken gelijk te verdwijnen. Ik vertelde hem dat ik graag wat brood zou willen voor thuis, aangezien de keuken net klaar is hadden we nog geen verdere boodschappen hadden gedaan. " Ah mijn dochter, kijk hier deze zijn voor jou. En weet je wat, kom vanavond allemaal lekker bij ons eten. Mijn vrouw heeft lekkere Couscous gemaakt want het is vrijdag. Ze zal het hartstikke leuk vinden als jullie langs zouden komen. " Zonder dat ik ook maar een antwoord kon geven vertelde hij me dat het moest, dat hij zich anders echt beledigd zou voelen. " Oké 3ami, ik zal het aan mijn ouders doorgeven. Shokran bezaf! " ik bedankte hem hartelijk en verliet de bakkerij...

Ik hoor graag jullie mening ❤️