Acı Aşk

Yaratığım her satırda lütfen biraz durun ve sonra devam edin. Koyduğum şarkı ile dinlemenizi şiddetle tavsiye ediyorum.

Ruhunuza işleyecek bu kitaba hoş geldiniz!

Tanıtım:

Öleceğim gün bugün müydü?

Karnıma giren keskin acı ile aklımdan geçen tek soru buydu: bugün ölecek miyim?

Neden?

Bu şekilde ölmek zorunda mıyım?

Hem daha mutlu olamamışken.

O kadar çok çabalamıştım ki mutlu olmak için. O kadar çok savaşmıştım ki.

Tam başarmışken, ölemezdim.

Ben bunu haketmedim, böyle ölmeyi haketmedim.

Hele ki sevdiğim insanların önünde, sevdiğim adamın yanında ölmeyi haketmedim.

Hem de hiç.

Ne bağırabiliyordum, ne de konuşabiliyordum.

Ellimi karnımdan çektiğimde kırmızı sıvıyı gördüm.

Bem beyaz olan bir gelinliğin üstünde olan kıp kırmızı bir sıvı.

Kan.

Benim kanım.

Saniylere içinde bu gelinliği aldığım gün gelmişti aklıma, nasıl da mutluydum... Mutlu.

'Mutluluk' şimdi benden çok uzak bir kelimeydi.

Her nefes alışımda karnımdaki acı giderek katlanamaz hale geliyordu.

Nefes alışımı zorlaştırıyordu.

Kendi vucuduma kızıyordum 'hadi dayan, düşme sen neler yaşadın. Başarabilirsin' diye bağrıyordum vucuduma. Başarabilirdi. Beni hayata geri getirebilirdi.

Sadece saniyeler içinde altımdaki çimenler, beyaz yuvarlak masalar ve davetliler kayıp gittiler.

Hatırladığım son şey ise yere düşüşüm, sevdiğim adamın tam yanı başımda yerde olması ve gözünden akan bir damla yaş.

Nefesim daralıyordu, sonradan idrak ediyorum.

ÖLÜYORUM.

Yardım edin.

Imdat, ölüyorum.

Neden kimse yardım etmiyordu?

Ölüyorum sevgilim, bir şey söylemeyecek misin?

Son kez?

Haklısın, sende benimle aynı durumdasın.

Belki sana bunları artık söyleyemeyeceğim ama sakın unutma; seni çok seviyorum, hep de seveceğim. Unutma, seni kendinden dahi çok seven bu kadını unutma!

Bunu unutma. Beni, aşkımızı, hayatımızı, yaşadıklarımızı unutma.

Beni unutma!

Herşeyin bir sonu vardır, demek ki benim sonum da böyleydi.

Kendime bininci kez soruyordum, acaba ben bunu hak etmiş miydim?

Kader bana bir işaret mi vermek istiyordu?

Bu işin, bu aşkın olmağacağını mı göstermek istiyordu?

Bilmiyorum.

'Yoksa başından beri mi bu iş olmayacaktı? ' diye kendi kendime soruyorum.

Ve aklım herşeyin başladığı güne geri dönüyor...