Seni Sonsuza Kadar Beklerim

Bölüm 5 "Şarkı söylemek kız işi"

Keni kendine bir şeyler mırıldanan Zayn'in yanına sessizce yürüdüm.Ne söylediğini duymak için nefes bile almıyordum.Biraz yaklaşınca fark ettim ki Zayn şarkı söylüyordu.

Büyüleyici sesine dalmışken şarkıyı kesti ve bana döndü:

-Dylan!Ne işin var burda!" Kocaman Gülümsedim ve ellerimi çırptım:

-Sesin harika Zayn.Hemen Bay Morrison ile konuşup seni koroya almasını isteyeceğim."dedim ve bunun onu mutlu edeceğini düşünerek koşmaya başladım.Beni durdurdu:

-Hayır sakın!"Kolumu sıkıyordu,hayal kırıklığıyla gözlerim doldu.

-Ben mutlu olacağını düşünmüştüm."dedim sessizce.Gözlerime bakmadan sert bir sesle:

-İşlerime burnunu sokma.Birine bile şarkı söylediğimi söyleme Dylan! Kimse şarkı söylediğimi bilmemeli." kaşlarımı çatarak:

-Ama Zayn çok güzel söylüyorsun.."lafımı kesti:

-Şarkı söylemek kız işi Dylan."dedi ve sertçe kolumu bırakıp gitti.Ağlamadan önce kendimi tualete zor atabilmiştim.Zayn iyilikten hiç anlamıyordu.

**

13.12.2009

Okul çıkışıydı.Belgelerimi tamamlamak için en son çıkanlardan biri olmuştum.Sessiz okul tüylerimi ürpertiyordu.Çıkışa yaklaşmıştım ki ani bir darbeyle yere savruldum:

-İnsan var burda!" dedim başımı kaldırmadan ve yere düşen kitaplarımı toplamak için eğildim.Eğer bana çarpan hayvanın eğilip bana yardım ettiğini ve ellerimizin birbirine çarptığını düşünüyorsanız fena halde yanılıyorsunuz.Çünkü bana çarpan hayvan dün beni sıkıştıran ve Zayn tarafından dayak yiyen Royce'du. Yılışık yılışık sırıtarak:

-Hiç fark etmemişim." dedi.Ayağa kalktım ve üstümü silkeledim.Onu görmezden gelip yanından sıyırılmayı planlarken kolumu kavradı.Nefretle yüzüne bakarken beni duvarla arasında sıkıştırdı:

-Yarım kalan işimizi halletmeye ne dersin bebeğim." Olabildiğince soğuk kanlı bir biçimde onu kendime çektim ve kasığına bir tekme geçirdim,o kıvranırken gömleğinin yakasından tuttum:

-Bana bulaşma bence." ve ardından sıyırılıp koridorda havalı bir şekilde yürümeye başladım.Bir iki adım atmıştım ki Royce'un sesini duydum:

-Bunu ödeyeceksin sürtük." peşimden geldiğini anlayınca koşmaya başladım.Arkamda olduğunu biliyordum.Çantamı yere atıp daha hızlı koşmaya başladım.Neden bütün manyaklar beni buluyordu?

-Kaçma bu sefer Zayn seni kurtaramaz." onu duymazdan geldim.Zayn'e umut bağladığımı nerden çıkarıyordu?Belki biraz umutlu olabilirsim ama her neyse..

Okula yeni geldiğim için sınıflar hakkında bir şey bildiğim söylenemezdi.Müdüre veya bir başka öğretmene denk gelmek için dua ederken bütün hızımla koşuyordum.

-Gel buraya!" diye bağırıyordu.Sınıfın birine daldım o da peşimden girdi.Sıraları önümüze sürükleyerek onunla aramda engel oluşturmaya çalışıyordum,tekrar kapıdan fırladım ve spor salonuna koşmaya başladım.Oradaki çıkışın açık olmasını umut ederek koşuyordum.Royce ortalıkta görünmüyordu.Nefes nefese koşmaya devam ettim.Sadece ayak sesim ve çılgınca atan kalbimin sesi vardı.Çok korkmuştum ve korkudan titriyordum.

Bir ses duydum ve peşimde dolaşan Roce'u bir anda unutup sese yöneldim.Duru bir ses müzik odasında yankılanıyordu.Nefesimi dizginlemeye çalışarak kapıyı araladım.

Sesin tanıdık gelmesinin tek nedeni yıllar önce bu sesi bir kez daha duymuş olmamdı.Zayn şarkı söylüyordu.Bir yandan da piano tuşlarını beceriksizce tuşlayarak bir ritim tutturmaya çalışıyordu.Kapıda durmuş hayran hayran onu dinlerken müzik kesildi ve Zayn bana baktı.Arkamı dönüp yürümeye başladım,korktuğumdan değil vereceği tepkiden çekindiğim için adımlarımı hızlandırdım.Beni durdurdu:

-Bunu kimseye söyleme!"sesinde çaresiz bir öfke vardı.Gülümsedim:

-Bence bunu müzik hocamıza söylersem seninle ilgilenir Malik?"dedim sırıtarak.Öyle rahat göründüğüme bakmayın aslında titriyordum.Keskin bakışları gözümde durdu:

-Sakın benim işime burnunu sokma." dedi keskin bir sesle:

-Yoksa sesini kesmek zorunda kalırım." diye tehdit etti.Sinirle yüzümü buruşturdum:

-Şarkı söylemek kötü bir şey değil Malik.Bence herkesin bu yeteneğinden haberi olmalı." dedim sırıtarak.Az sonra altıma işeyecektim.

-Şarkı söylemek kız işidir ve bunu birine söylersen.." cümlesini tamamlamadan gülümsedi.Bu şeytanca gülüşü biliyordum arkasını dönüp yürüdü.

Zayn hiç değişmemişti.Hala iyilikten anlamıyordu.