MELEKLER VE ŞEYTANLAR YA TANRILAR DA VARSA

FİNAL

12. Bölüm: "FİNAL"

Simsiyah bir boşlukta süzülüyordum adeta. Ne bir ses anlayabiliyor ne de bir şey görebiliyordum. Her şey o kadar boş ve o kadar anlamsızdı ki hiçbir şey hissedemiyordum. Tüm anılarım tek tek gözümün önünden geçerken içimde sanki bir şeyler parçalanıyordu. Hiçbir şeyin önemi yoktu, her şeyimi kaybettim daha ne kaybedebilirim ki? Hiçliğin içinde kendimi kaybediyorum usulca sessizce ve yalnız...
İşte o an farkettim aslında kim olduğunu ve ne yapmam gerektiğini. Ben de melek ne şeytandım. Ben gökyüzü sarayının prensesi olan evren tanrıçasıydım.
Milyonlarca çığlık beynimi ele geçiriyordu ve benim bir şeyler yapmam gerekiyordu ama ne?
O anda farkettim ki ben 'Yalnız' değildim! Bir yanımda L diğer yanımda Janus vardı. Ve tabi karşımda Blake. Savaşmalıydım her şey için...

Gözlerimi açtığımda olanlara inanamadım. Ben bir ışık kümesinin içinde ve havadaydım. Sanki bir fırtına olmuşçasına heryer darma dağındı. Herkes kaçacak, saklanacak yer arıyordu. Kaosun sessiz çığlığı hakimdi etrafa.. Bunu ben yapmış olamazdım değil mi? Ama cevabı açıktı; ben yapmıştım. Ve ben durduracaktım. Nasıl? Beynimde anlam veremediğim kelimeler yankılanmaya başladı.. Birkaç saniye sonra bu kelimeleri hatırlamaya başladım. Bunlar Janus ile çalıştığım büyülü sözlerdi. Ne kadar ezberlemeye çalışsamda karıştırdığım sözlerin hepsinin ezbere hatırlıyordum.

Aklımdaki kelimeleri söylemeye başladım. Sözler sanki ritmik bir melodi gibi etrafa yayılmaya başladı. Benim neden olduğum kaos dinerken saklanan ve kaçmaya çalışan herkes melodiyle birlikte, karşımda dizlerinin üzerine çökmeye başlamışlardı. Blake gülümsüyordu, ilk karşılaştığımız günkü gibi.. Evet onu hatırlıyordum. Anılarımın hepsinin geri kazanmıştım ve gücümün farkına da varmıştım. Ben 'ben'dim artık bir 'kukla' değil.

Heryer eski halini alırken bende tekrar eski yerime geldim. Sanırım kendimi taktim etmeme gerek kalmamıştı. Blake L ve Janus yanıma gelmişlerdi bir çırpıda. Alex neler olduğuna anlam veremiyordu bana bakıp "nasıl? Bunu nasıl yapabildin? Sen.. Sen daha en basit büyüleri yapamazken bunu .. Bunu nasıl.." Sözünü bitiremeden Janus karıştı "gerçekten göremeyecek kadar kör müydün yoksa aptal mı? Hafızası ile oynanmış gücü sınırlanmış bile olsa o bir tanrıça!" Janus'un konuşmasını L devam ettirerek " senden en başından beri şüpheleniyorduk! Bu yüzden Elmira'nın başarılarını senden gizledik. Onun ne kadar güçlü olduğunu anlamamak ve onu hafife almak senin kişisel başarısızlığın!" L ve Janusun suratlarındaki sırıtma artarken Blake elimi sıkıca tutarak konulmaya başladı " ve her ne kadar hafızasıyla oynasanda kalbi değiştiremezsin! Onunlayken nişanlısı olduğunu söylesende sana karşı hiç yakın olmadı değil mi? Ancak ben onu kaçırdığımda kaçmadı. Neden? Çünkü hissetti! Farklılığı ve bir şeylerin tuhaf gittiğini. En büyük açığında buydu." Alex iyice dehşete düşmüştü. Titriyordu adeta..

" Ölmeyeceksin." Dedim korkusu ve endişesi bu olmalıydı ki bu sözlerim ardından şaşkınca bana baktı. "Eğer seni öldürürsem, ailem bana geri gelmeyecek yada bir şeyler değişmeyecek." Blake'e baktığımda oda bana baktı. Sıcak bir gülümsemeyle elimi biraz daha sıktı bunun anlamını biliyordum 'ben hep seninleyim' diyordu bana. Janus ve L de bana bakarak onaylarcasına kafalarını salladılar.

"Ancak sana bir ceza vermeliyim. Ve bu ceza bana yaşattığın gibi olacak. " dedim. Alex anlamaz ifadelerle bana baktı, bende konuşmama devam ettim "hafızan silinecek ve yerine sıradan bir insana ait olan hatıralarla hayatına devam edeceksin." Dedim. Aslında bu ona ceza değil, ödüldü. Kimse ölmeyi ya da ağır acılar çekmeyi hak etmez. Ailesinin yanında yer almak bir hataydı ancak onun için yapması gereken zorunluluk durumuydu.

Etrafta bazı onaylamayan konuşmalar dolansa da ben kararımdan oldukça emindim ve yanımda olmasını istediklerim dışındakilerinde pek bir önemi yoktu benim için.

-----

Artık iki hayatım vardı; insan olarak yaşadığım ve tanrıça olarak evreni yönettiğim. Ve her ikisinde de oldukça mutluydum neden mi? Çünkü sevdiklerim yanımdaydı ve her şey yolunda gidiyordu.

Alex yeni hayatına başlamıştı bile, hiçbir şeyden haberi olmadan sessiz bir hayat sürüyordu.
Blake en kısa zamanda evlenmemiz gerektiğini söyleyip duruyordu, ona göre tekrar bir sorun çıkıp bizi ayırabilirmiş.
L ile Cyristal tanışmışlardı ve bence kesin aralarında bir kıvılcım vardı.

-final-

*.*.*.*
Evet 12. Bölümde final yaptım çünkü bir türlü ilham gelmiyor ve yazacak zamanda bulamıyorum.
Sevgiler...