Masa yang dinanti-nantikan...
Lunch! Yay! Akhirnya lunch. Tahu tak perutku ni keroncong-keroncong semasa belajar.
"So, who is Arth-" 'Keeerrrrk' perutku memiscall. "Handphone siapa pulak yang bebunyi semasa saya mengajar ni?!" Kata pensyarahku. Alamak! Semuanya pandang dekat aku. Apaku buat? Apaku buat? Aduiiii, hmm...tipu sunatlh, "Sorry sir, tdi...mak saya misscall tak tahu mengapa," "Are you sure, sebab sebenanrnya vibratenya tu macam dari.....perut." pensyarahku kata, satu kelas ketawa kecuali...Harriez? Aik, wahai perut, apasal kuat sangat vibrate tu sampai pensyarah dengar?? Aduuuh, di mana letaknya muka ku ni??? "Umm...ya, handphone yang vibrate bukan perut," ku balas. "Oh okay, pastikan handphone semua silet." Kata pensyarahku. "Okay" kata kami semua. "Wei perut 'Niall Horan' kau ni boleh diam tak, buat malu saja," kata Mirah dengan gelaknya yang kecil. La elahai, ololo, tomelnya, ih...comel . Ehehehe, salah kata.
End of flashback.
"Wei! Kenapa asyik termenung ni? Ingatkan si Harriez tu ka sayang oi?" Kata Zanah. Adui dia ni tak habis-habis dengan mamat weirdo tu. "Ih, kau ni Zanah tak habis-habis cakap tentang mamat weirdo tu. Tak kuasa aku. Hih." Ku kata. "Mamat Sepah kau ucap dia weirdo, kau ni orang yang tak bersalah kau kutuk. Kau ni tak rasa berdosakah mengutuk orang yang tidak bersalah?" Kata Wana. Oi Wana, baru ni kau nak menyampuk? Adui. "Yang kau lurus bendul ni apasal? Makan berapa pembaris setiap pagi hah?" Kataku sedikit meninggi. "Mak aih, pemarahnya cik Syasya Amelia ni. Janganlah marah marah 'baby' oi, nanti lekas tua, takde lelaki yang hengen kan kau." Kata Mirah "Amboi, cabuinya mulut hang? Tak berinsuran langsung." "Mulut manade insuranlah ngok ngek." Balas Mirah. Lalu kami berempat ketawa. "Eyh dah-dah, sampai bila kita nak makan ni?" Kataku. "Makan kat mana kau nak?" Jawab Zanah. "Since kita baru jadi murid Universiti, apa kata kita makan kat luar, umm...McDonald?" "Okaylah tu."kata Mirah. "Jom!" Kami serentak.
"Aduii, wanginya bau, macam tak nak makan je chip dan burgernya ni." Kata Wana. "Sayang Wana oi, kalau kau tak makan, kau simpan je rezeki tu sampai basi, baru kau nak makan ke?" Kataku. Minah ni kalau nak bersimpati pun, bertempatlah. "Ehehe, aku gurau je." Kata Wana. Yelah tu. Aku menggelengkan kepala ku. Semasa aku nak makan burger ku, ada orang menyapa. "Hai girls" sapa Harriez. "Hy Harriez," kata diaorang bertiga dengan lemah lembutnya. Laelahai, kawanku ni ada penyakit lelaki ke tak ni. "Hai Harriez," aku kata dengan senyuman yang palsu, harap-haraplah senyuman ku ni tak nampak fake. "Ih, korang makan kat sini ke? Duduklah lunch dengan kitaorang," kata Zanah. "Boleh ke ni?" Kata Rayhan dengan..senyuman yang manis? Amboi, budak Rayhan ni ada feeling kat Zanah ke? Kalau betul, hehehe, boleh ku buli ni. "Boleh" kata Wana.
Selesai je makan, Harriez panggil Mirah untuk bercakap, privacy. Hmm...kenapa eh? Tak tahu. Lantak dialah nak kata apa, tetapi kenapa aku rasa pelik di dalam hati ah? Ignore je lah perasaanku ni. Lepas saja mereka bercakap, kami pergi ke tempat kereta masing-masing, kecuali aku pakai motor, tahulah out tapi best pakai motor. Hehe. Semasa aku nak pakai helmet, Harriez cakap "Hati-hati ya?" Aku angguk je, tak tahu nak cakap apa lagi. Tetapi kenapa hati ini macam gembira semacam saja. Huh, apa-apa jelah.
Alhamdulillah, selesai juga sesi pembelajaran. Now nak balik ke rumah. "Babe, sebelum balik, nak tak kalau pergi jalan-jalan?" Kata Mirah. "Boleh juga tu" "ha'ah, buang boring" kata Wana dan Zanah. "Aku...mesti tanya mama dan babah ku dulu." "Pergilah call, nanti lambat pulak." Kata Wana. Akupun call lah mama aku. "Assalamualaikum, ma boleh tak Meli bejalan dengan besties Meli sekejap. Pukul 8.00 malam Meli balik," "Waalaikumsalam, boleh tapi jangan lupa cari calon ya?" "Apa mama ni, jangan nak mengada ya?" Kata ku dengan geram. "Yelah, mama minta maaf, pergilah kawan kamu mesti tertunggu-tunggu tu," "Yelah, Assalamaalaikum," and it's end.
"Jom!" Kataku. "JOM!" Semua kata serentak. Semasa kami berada di Mall, aku ternampak kasut Nike Airmax, "Cantiknya! Tapi, tak de duit nak membali, hmm...Airmax, kau tunggu aku." Aku kata dengan senyuman nipis. "Oi, Sya, tunggu apa lagi, jomlah," "ih Zanah ni, baru juga nak bercakap dengan kasut kesayangan ku." Kataku.
Lepas je ke Mall kami balik. "Assalamualaikum, hmm...sudah tidur kali," lepas tu selesai mandi, qoda' solat Isya',Maghrib dan A'sar, aku dengar lagu pakai headset ku. Hmm...lagu apa ek? Well, penyanyi kegemaraanku punya lagulah. One Direction dan Union J. Semasa ku meng humming lagu Infinity dari One Direction, handphone ku vibrate dan laguku berhenti. Hmm...ada orang menelefon, tapi anonymus, nombor yang tidak di kenali. Akupun jawab. "Assalamualaikum, hello siapa ni?" Lama punya lama dia diam lalu dia jawab, "Wa'alaikumsalam, Ameliakan ni?" Kata orang di sebelah sana. "Ya, awak siapa?" Aku cakap dengan sopan, takut orang tua yang menelefon, tak pasal-pasal aku kena sumpah. "Awak, awak tahu tak? Mata awak bersinar seperti bintang di malam hari yang boleh memikat hati saya? Awak buat saya jatuh cinta dalam sekelip mata tahu tak? Awa-" aku potong kata-kata manisnya yang akan memukau hatiku "Oi, Awak ni siapa? Main langgar saja menelefon saya sambil memuji-muji mata saya. Kenapa awak ni? Ada samput sawan ke? Awak salah nombor ke? Awa-" dia potong bebelan ku dengan ketawa yang berbahak-bahak "Mel, mel, tahulah awak marah tapi takkanlah marah sangat, kalau awak marah depan saya bolehlah supaya saya boleh lihat macam mana reaksi muka awak kalau awak marah, mana tahu comel. Aish, sukanya" Ish, mengada ngadanya lelaki ni, kaang ku bagi pelempang, menangis. Aik, macam tau-tau je cik Syasya Amelia ni. Haha. "Bye, Assalamualaikum mrs. Beautiful, sweet dream, mimpikan saya ya?" "Ap-" TUUT TUUT TUUT, eh mamat ni, mau kene ni. Tapi kenapa hati ni macam suka je kalau si 'dia' tu menelefon? Meli! Jangan mudah terpedaya dengan permainan lelaki, mereka sengaja saja nak menguji kesabaran kau tu. Huh, sabar jelah.
"Sayang, sayang tahu tak? Mata sayang bersinar seperti bintang di malam hari yang boleh memikat hati abang? Sayang buat abang jatuh cinta dalam sekelip mata tahu tak? " kata lelaki yang aku selama ini mencintai. "Tak tahu pulak saya" aku jawab dengan malunya. "apa tersaya-saya ni. Tak sweetlah," "olololo, mr. Handsome menyamal ke?" Kata ku dengan lembut. " huh" dia jawab dengan manja, aik orang tua ni, dah tua pun masih manja. "Okay, abang, sayang minta maaf ya?" Aku cakap, cuba memujuk sang suami. "Okay, tapi...malam ni, Meli mesti jadi milik abang" katanya. "Okay, tapi bukan untuk malam ni je sayang milik abang, sayang milik abang untuk selama-lamanya." Dan...
KEDEBUK! Aduh, Ya Allah! Sakitnya belakang. Yang ni kali keberapa aku jatuh dari katil pun aku tak tahu. Tapi, kenapa mimpiku macam pelik je ni. Apa-apa jelah. Aku tengok jam ku, Ya Allah! Pukul 5.15 pagi, lepaslah aku nak solat subuh. Aku bediri dan terus memecut pergi ke tandas. Selesai mandi, solat, aku tukar baju untuk pergi ke universiti biasa saja hari ini, dan guess what? Saya bawa kereta kesayangan saya! Kereta Honda Civic. Hehe, suspend kan? Hehe.

YOU ARE READING
Love You Mr. Handsome!
RomanceSaya, Nur Syasya Amelia binti Mohamad Zahari adalah perempuan yang sangaaaaat sangat sangat fobia dengan lelaki dari tahun 7. Tahulah muka saya tak cantik macam Taylor Swift atau Ariana Grande, janganlah ucap muka saya ni ratak seribu wahai lelaki...