ONE DIRECTION SHOTS

#ΦΑΝΤΑΣΟΥ 2

  Εσυ κι ο Χάρρυ έχετε μαλωσει. Είστε στο σαλόνι ενώ κάθεται στην πολυθρόνα απέναντι από σένα. Τα δάκρυα κυλάνε από τα μάτια σου αφού για άλλη μια φορά σου φώναξε και άρχισε να σπάει τα πράγματα γύρω του μέχρι που παρέσυρε και την μεγάλη κορνίζα με φωτογραφία σας που απεικόνιζε το πρώτο σας φιλι,αφού σε είχε γυρίσει απότομα σε εκείνον για να κάνει αυτή την όμορφη κίνηση που δυστυχώς τώρα κατέστρεψε την ανάμνηση της. Εχει βάλει τους αγκώνες του στα γόνατα και το κεφάλι στα χέρια του. Ανασαίνει γρήγορα και κοφτά. Είναι θυμωμένος επειδή σε είδε να μιλάς με έναν συμμαθητή σου που εκεινος δεν συμπαθεί. Αρχίσατε να διαφωνείτε και τέλος τα έκανε όλα θρύψαλα. Έτσι ξεσπάει, κι εσένα αυτο σε τρομάζει και σε εκνευρίζει ταυτόχρονα. Κάθε φορά τα ίδια, αυτο όμως ήταν μεγάλο πλήγμα. Ήταν κόκκινος από θυμό,τώρα έχει ηρέμησει. Ξέρεις ότι σε αγαπάει όμως δεν μπορεί να σου απαγορευσει τίποτα. Δεν έχει το δικαίωμα να σε ελέγχει. Σκουπίζεις τα δάκρυα σου και σηκώνεσαι από τον καναπέ εισπνεοντας βαθιά. Όταν τον κοιτάς σε κοιτάει ήδη. Έχεις πάρει μια απόφαση,πως να του το πεις όμως όταν σε κοιτάει μ'αυτά τα υπέροχα πράσινα μάτια; Πρέπει!
"Χάρρυ..."η φωνη σου βγαίνει ψιθυριστά σαν να έκλαιγες για ώρες. "...δε-δεν νομίζω ότι αυτό...θα προχωρήσει έτσι."του λες κουνώντας το χέρι σου στο κενό ανάμεσα σας. Αρχίζει να σε πλησιάζει και τα βλέμματα σας κλειδώνουν.
"Τι; Τι; ΤΙ ΛΕΣ;;;"φωνάζει τελικά κάνοντας σε να πας δύο βήματα πίσω.
"Λέω...ότι ίσως χρειαζόμαστε λίγο χρόνο...ένα διάλλειμα από όλο αυτό...!"λες πιο δυνατά και σίγουρα αυτή τη φορά.
"ΓΑΜΩΤΟ!ΔΕΝ ΦΑΝΤΆΖΕΣΑΙ ΠΟΣΟ ΘΎΜΩΣΑ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΙΔΑ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΗΛΊΘΙΟ!!!"φωνάζει μες το πρόσωπο σου.
"ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ ΧΆΡΡΥ!!! ΣΤΑΜΑΤΆ ΤΙΣ ΒΛΑΚΕΊΕΣ!!!!ΔΕΝ ΕΊΣΑΙ ΟΥΤΕ Η ΜΑΜΆ ΜΟΥ ΟΥΤΕ Ο ΜΠΑΜΠΆΣ ΜΟΥ!!! ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊΣ ΝΑ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΈΠΕΙΣ Ή ΝΑ ΜΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΎΕΙΣ ΟΤΙΔΉΠΟΤΕ!!!!ΘΑ ΜΙΛΑΩ ΜΕ ΟΠΟΙΟΝ ΘΕΛΩ ΕΠΕΙΔΉ ΠΟΛΥ ΑΠΛΆ ΜΠΟΡΏ!!! ΣΤΑΜΑΤΑ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΜΟΥ ΣΥΜΠΕΡΙΦΈΡΕΣΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΕΊΜΑΙ ΜΙΚΡΌ ΠΑΙΔΆΚΙ!!!"ξεσπας επιτέλους και λες ο,τι κρατούσες τόση ώρα στο μυαλό σου. Κλαίς ξανά και μικροί λιγμοι ξεπηδούν απο τα χείλη σου. Στέκεται εκεί και σε κοιτάει με πόνο στα μαγευτικά πράσινα μάτια του. Κατευθυνεσαι στον καλόγερο,πιάνεις το παλτό και την τσάντα σου και προχωράς στην εξώπορτα προσπαθώντας να ηρεμήσεις. Γυρνάς σε εκείνον πριν ακουμπήσεις το πόμολο.
"Πάντα ξεσπας με τον ίδιο τρόπο...βαρέθηκα...σ'αγαπώ...όμως δεν μπορώ άλλο αυτην την παράλογη αντίδραση σου...μακάρι να μην τελειωνε έτσι..."λες και φοράς το παλτό σου. Ανοίγεις την πόρτα και βγαίνεις έξω κλείνοντας την.
[...]
Περπατάς εδώ και δέκα λεπτά προς το σπίτι που μένεις με την αδερφή σου όταν ένα μαύρο range rover μπαίνει εμπόδιο στο δρόμο σου. Ο Χάρρυ βγαίνει από την πορτα του οδηγού και καθώς σε πλησιάζει βλέπεις τα μάτια του κόκκινα από...το κλάμα. Έκλαιγε για σένα; ,αναρωτιέσαι.
"Μωρό μου...συγνωμη...σε παρακαλώ θα ελέγχω το θυμό μου και μπορείς λες ένα 'γειά' μ'αυτόν το μαλακα όμως σε παρακαλώ μην με αφήσεις...σε χρειάζομαι. Πως θα ζήσω μακριά σου; Σ'αγαπώ! Εσυ καταφέρνεις να ηρεμεις τους δαίμονες μου...είσαι το φως και το σκοτάδι μου...η ανάσα μου...η ψυχή μου...η καρδιά μου...η ΖΩΗ μου...δεν ζω μακριά σου..."σου εξομολογείται κι εσυ δακρύζεις πάλι. Σε βάζει στην αγκαλιά του,δεν τον αγκαλιάζεις αλλά ούτε φεύγεις μακριά του. Πιάνει το πρόσωπο σου στα χέρια του και σας φέρνει σε αποσταση αναπνοής.
"Χάρρυ..."κάνεις να φύγεις αλλά σε κρατάει εκεί βάζοντας το ένα χέρι του στη μέση σου.
"Σ'αγαπάω..."ψιθυρίζει και σε φιλάει απαλά στο μάγουλο.
"Σε χρειάζομαι..."σου φιλάει τη μυτη.
"Συγνωμή..."ψιθυρίζει ξανά και φιλάει το άλλο σου μάγουλο.
"Μην με αφήσεις..."φιλάει την ακρη των χειλιών σου κάνοντας σε να ανατριχιασεις ολόκληρη. Σε κοιτάει στα μάτια με αγάπη...ναι! Σε αγαπάει! Αντιδρά έτσι γιατί φοβάται ότι θα σε χάσει. Σε θέλει ΜΟΝΟ ΔΙΚΗ ΤΟΥ!
"Σ'αγαπαω..."λέει και κοιτάει μια τα μάτια και μια τα χείλη σου.Σου εχει κοπεί η μιλιά. Ξαφνικά αρχίζει να βρέχει και κοιτάτε και οι δυο τον ουρανο,η βροχή όλο και δυναμώνει.
"Κι εγώ σ'αγαπώ!"λες μέσα από των ήχο της βροχής και σε πλησιάζει περισσότερο,όταν βλέπει ότι δεν απομακρύνεσαι ενώνει τα χείλη σας. Και μένετε εκεί,κατω απο την βροχη,να μοιραζεστε ένα παθιασμένο υγρό φιλί.