ONE DIRECTION SHOTS

#ΦΑΝΤΑΣΟΥ 12

"Δεν μπορω να καταλαβω πως γινεται να με ξεχασε ετσι...απο τη μια μερα στην αλλη!" κλαις στην αγκαλια της κολλητης σου κι εκεινη σου χαιδευει απαλα τα μαλλια παρηγορωντας σε.

"Σςςς...μην κλαις.Ειναι βλακας αν δεν διακρινει την αξια σου." σου λεει καθως σε απομακρυνει λιγο απο την αγκαλια της για να σε κοιταξει χαμογελωντας σου ελαφρα.Ξαφνικα χτυπαει το κινητο σου.Βλεπεις το ονομα του στην οθονη να αναβοσβηνει αλλα δεν το σηκωνεις ουτε οταν σου εχει κανει πεντε συνεχομενες κλησεις.Ο ηχος του μυνηματος σου τρυπαει τα τυμπανα και βλεπεις πως ειναι απο τον Λιαμ.Παιρνεις μια βαθια ανασα και το ανοιγεις για να το διαβασεις ολοκληρο.

*Γιατι δεν απαντας;;; Σου εχω κανει πεντε γαμημενες κλησεις! Σε παρακαλω...ειμαι εξω απο το σπιτι σου...ανοιξε μου αλλιως θα με ακουσει ολη η γειτονια!!* γραφει και αμεσως σε κατακληζει φοβος. Δειχνεις το μυνημα στην κολλητη σου και το επομενο λεπτο χτπυαει το κουδουνι και κοιτιεστε πανικοβλητες.

"Τι κανω τωρα;" τυην ρωτας και σηκωνει τους ωμους της διστακτικα περιμενοντας τη επομενη κινηση σου.Σηκωνεσαι απο τον κοκκινο καναπε και προχωρας στην πορτα. Πιανεις το πομολο και με μια αποφασιστικη κινηση την ανοιγεις διαπλατα για να περασει μεσα.

"Σε παρακαλω μωρο μου....σε αγαπαω! Ειμαι πολυ βλακας που φιλησα αυτην τις προαλες μπροστα σου μονο και μονο για να ζηλεψεις ομως και μονο η ιδεα του να ειμαστε χωριστα με τρελαινει!!! Τσακωθηκαμε για εναν ανουσιο λογο που ουτε καν θυμαμαι...γι'αυτο σε παρακαλω...δεν μπορω να ζησω χωρις εσενα...ειμαι ερωτευμενος μαζι σου! Σε αγαπαω...σε αγαπαω βασανιστικα και απολυτα αγαπη μου...εισαι η ζωη μου...ο λογος που συνεχιζω να ζω και οχι απλα να υπαρχω!!! Σε αγαπω τοσο πολυ..." μολις μπηκε μεσα επεσε μπροστα στα ποδια σου και γονατισμενος σου εξομολογηθηκε ολα αυτα που ενιωθε. Βλεπεις την κολλητη σου με αθορυβα βηματα να βγανει απο την εξωπορτα χωρις να την προσεξει ο Λιαμ κανοντας σου νοημα να τον συγχωρεσεις. Σπρωχνεις την πορτα δυνατα και κλεινει με ενα γδουπο.Εκεινος ειναι ακομα πεσμενος μπροστα σου με το κεφαλι κατεβασμενο.Τον ακους να ρουφαει τη μυτη του και εισαι σιγουρη πως κλαιει. Γονατιζεις κι εσυ μαζι του κατω και σηκωνεις το πηγουνι του και οταν αντικρυζεις τα ματια του οι σκεψεις σου επιβεβαιωνονται καθως τα δακρυα εχουν πλημμυρισει τα ματια του.

"Μια ευκαρια..." ψιθυριζει βραχνα κοιταζοντας σε στα ματια.

"Κι εγω σ'αγαπαω...και σε θελω μονο δικο μου!" του λες σιγανα και ορμας στα χειλη του. "Ειμαι δικος σου..." ψιθυριζει πανω στα χειλια σου και σε φιλαει γλυκα...αχορταγα...παθιασμενα!