Psikopat Doktorum

Bölüm 8

Asıl korktuğum onun peşimde olmasından değil yapabileceği zararlardan korkuyordum.

Evimde herşeyim hazırdı. Odam , televizyon filan. 

Çok geç olmadan yattım zaten yorgundum hemen uyumuşum.

                                                                     *

Sabah daha gözümü açamazken telefonum sık sık çalmıştı sonunda açtım. 

'' - Cesaretlisin. Sana o uçaktan inmeni söylemiştim. ''

'' - Kimsin ?! Rahat bırak beni! ''

'' - Sen hastasın . Orada tek başına olman risk değil mi sence? ''

'' - Bırak peşimi dedim !''

'' - Hayatını biliyorum , yaşadıklarını , babanın öldüğünü , korkularını , sevdiklerini , herşeyi... '' 

'' -Neden bırakmıyorsun beni? Nerden biliyorsun bunları ?! ''

'' - Seni en iyi ben anlarım , en iyi ben tanırım , her zaman yanında olacağım ne olursa olsun. ''

dedi ve kapattı. Korkuyordum. Pes etmeyecekti bırakmayacaktı peşimi.

Ardından baktığımda annem aramıştı geri döndüm annemi aradım. Hava şartlarından uçağın iptal olduğunu ve birkaç işi olduğunu söyledi.

Kalktım ve kahvaltı yaptım. Burda hiç arkadaşım yoktu. Yabancı dilim iyi ama hemen arkadaş edinemezdim derken kapı çaldı. Gidip açtığımda ise karşımda elinde nutella olan bir kız vardı. 

Neşeli neşeli ''- Selam'' dedi. Ben baya şok olmuştum ve gülümsedim. Sonra konuşmaya başladık.

''- Kusura bakma birden şaştım türk birini kapımda beklemiyordum. ''

'' - Haklısın. Aslında bu elimdeki 2 nutellayı yiyerek gıybetin dibine vurup birbirimizi tanıyabiliriz demiştim istersen tabii. '' dedi ve güldü

Kapıdan çekilerek içeri davet ettim birbirimizi tanımıştık anlaşmıştık hatta nutellalarımızı yarılamıştık bile. Çok iyi bir kızdı çok sevdim açıkçası.

Ardından akşama dışarı çıkalım mı dedi hayır diyemedim çünkü bir günde olsa patlamıştım burada.

                                                                                    * 

Akşam giyinip süslenip çıktık dışarı. Bara gitmiştik. Ama inanılmaz ağrım vardı çaktırmamaya çalışıyordum. Umarım kötü birşey olmaz dedim ki olursa tüm planlar mahvolurdu.