Bölüm 7.

201 4 0
                                    

" Ben seni... "
" Sen beni... "
Dedi ve odamdan çıktı. Başladığı lafı bitirmesini bilmiyor galiba beyfendi.
Ne güzel uyuyordum ben. Her türlü uyuzluğu yaptın yetmezmi? Sadece ve sadece o görkemsizi unutmak istiyordum.
Sağa sola dönüp en sonunda sırt üstü dönerek uyudum.
- sabah -
Komidinimde şahane bir kahvaltı ile uyanmıştım. Acaba o mu yapmıştı eğer o yaptıysa
Neden kendini affettirmek istiyordu?
Pencerenin perdesini açarken onu karşımda gördüm ve korktum.
Pencereye vurarak
" açacak mısın? " Dedi
Kafamı sağa sola çevirerek cevap vermem yeterlidir sanırım.
" Lütfen "
" Hayır açmayacağım. Seni unutmak istiyorum. "
Dedim ve perdeyi kapatıp odamdan çıktım.
Mutfağa gittiğimde annem uyanmıştı. Benle birşey konuşacak gibiydi.
Hatta konuşmaya başladı bile.
" Canım senin eğitimin bizler için çok önemli. Bu yüzden seni okula yurt dışına göndereceğiz.
" Ahh tabii benim eğitimim çok önemli. Tabiki giderim. Eğitim şart sonuçta. "
" Çok sevindim. O zaman fransa/Paris'e uçak ile gidiyorsun. "
Aslında Paris benim görkemsizden uzaklaşmama yardım edebilirdi.
" Ne zaman? "
" Sen ne zaman istersen. Ama en yakın zamanda. "
~ 2 gün sonra ~
Aslında artık bu lanet olası yerden gitme zamanım gelmişti. Valizimi zaten hazırlamıştım gitmeye hazırdım
Anneme zaten 1 gün önce söylemiştim uçak biletimi alsın diye artık özgür olmak istiyordum veya mutlu...
Hayata gelmem bile bir hata aslında yanlışlıkla mı dünyaya geldim acaba?
Bu kafamdaki deli soruları durdurup valizimle aşağı inmiştim valizim değil valizlerimdi 4 tane valizim vardı elimde.
~ Uçak ~
Artık kuşlar kadar özgür ve mutlu olmak istiyorum. Tüm geçmişimi o şehirde bırakmak istiyordum.
Ama son dakika gelen telefonuma kadar. Telefonumu gizli numaralı biri arıyordu telefonu açtım. Tam konuşmaya başlayacakken lafımı böldü.
"Hemen o uçaktan in! " dedi sesi korkunç gibiydi
"N-neden? "
" Yoksa sonuçlarına katlanırsın " dedi korkmuştum.
" İneceksen eğer 10 dk içinde havaalanının kapısının önünde olan siyah arabaya bin! " dedi ve yüzüme kapattı. Gitmeyecektim hemen annemi aradım.
" Annecim şimdi sakın telaş etme kapı çaldığında tanımadığım biri olduğunda açma gerek duymadığın sürece camları açma tanımadığın kişi veya tanıdığın sana nerde olduğunu sorarsa söyleme peşimde biri var sanırım sana zarar verebilir en yakın zamanda sende parise gel hatta yarın gel orada durma anneciğim lütfen."
" Kızım ne diyorsun kim o peşindeki? "
" annem uzatma sadece söylediklerime dikkat et yarın ilk uçakla pariste ol..! "
" tamam kızım korkma. "
Dedi ve kapattı. Korkuyordum kimdi o psikopat hayatım değişti benim sakin normal bir hayatım vardı .
~ Paris ~
Annem sağ olsun herşeyi ayarlamıştı kalacak evim vardı gideceğim yeri bulmam için yaklaşık 10 dk'da bir nereden gidiliyor diye soruyordum. Arkamda biri var gibi geliyordu ama arkamı döndüğümde kimseyi görmüyordum. Ama birkaç kere sonra fark etmiştim. Görmüştüm. Sanırım o gizli numaradaki her kimse beni burada rahat bırakmayacaktı.

Psikopat DoktorumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin