Acı çekmekten korktuğum için, terk edilmekten korktuğum için, sevdiğim birisinin beni yarı yolda bırakıp gitmesinden korktuğum için asla mutlu olamadım. Hayatın bana öğrettiği acı gerçeklerden birisi de bu oldu.. Korkular mutluluğumuza engel oluyor hep..
Boş kuruntularımdan yıllarca kurtulamadım. Çoğu zaman sırf bu kuruntularım yüzünden, bu anlamsız korkularım yüzünden kimseyi hak ettiğinden daha fazla sevemedim. İkinci bir şansı veremedim. Bir defa üzen, kıran defalarca kırar diye,hep kendimi geri çektim. Kıramadım kabuğumu.
Annesiz kalmış, savunmasız bir kedi yavrusu gibi korkulu gözlerle baktım etrafıma. Suskun, gözü yaşlı, çaresiz, kimsesiz...
Ne bekliyordum ki??? Birinin beni sahiplenmesini mi? Belki evet ama bunun için bile korkularımı yenip de izin veremedim buna..
Asıl insan böyle yapınca kaybediyormuş. Yalnızlığın tadına daha çok bakabiliyormuş. Kalp kırıklığının her zerresini tek tek naaşına işleye biliyormuş. Karanlık dünyaya alışan biri, Işık olanı bile korsan sayıyormuş...
Korkularım yüzünden gerçek dünyamdan kaçtım. Sevdiğim, aşık olduğum kişiyi kaybettim, arkadaşlarımı sildim belkide... Kaybedecek belkide hiç bir şeyim kalmadı geride... ve kaybetmeye alışınca insan, kaybedecek bir şeyi de kalmayınca, korkularını da yenme cesareti buluyormuş...korkuların üstüne gidip, onları bir bir aşabiliyormuş aslında.
çekilen her acıda bir tecrübe kazanıp, adım adım olgunluğa yürüyormuş aslında.. asıl, insanı büyüten çektiği acılar... BÜYÜDÜKÇE ANLADIM...!
acıyı tatmadan anlayamazsın acının ne demek olduğunu. Acı canını yaksa da, nefesin kesilse de vazgeçmemelisin yürüdüğün yoldan.. Girdiysen bir yola, arkana bakmayı unutacakmış ve her daim önüne bakıp başın dik bir şekilde, sağlam adımlar atacakmışsın.. ders almayı öğrenmeli her hata da. İnsan hata yaparak doğruları ögreniyor. Hata yapmam diyen bir insan bile bu cümleyi söylerken bile en büyük hatayı yapıyor farkında olmadan. Önemli olan yaptığın hatayı farketmek, o hatayı düzeltebilmek...
bu bir iç savaş ve korkarsan kaybedersin. mutlu olmak için....
sadece mutluluğa giden yolda, korkularla savaştan galip gelirsen huzurun tadına bakabilirsin... bu benim iç savaşım ve ben asla pes etmeyeceğim..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Korkuların Ardında...
Novela JuvenilKorkuyorum anne.. Kayboldum karanlığın en derinlerinde.. Korkuyorum anne şimdi.. Öyle savunmasızım ki... Dokunsalar kırılır artık kanatlarım...