TPC #6

465 83 8
                                    

[Edited]


James POV


Pagkatapos ko'ng maka pag paalam kay Ms. na pumunta sa clinic ay dumeristyo talaga ako sa clinic kasi masama yung pakiramdam ko at sinadya ko na rin na hindi muna papansinin si Jenny dahil baka kasi mahawa pa siya sa akin. Mamaya kasi may fever ako ayoko namang mahawa siya at mag ka sakit. Nang makainom ng gamot at makapag pahinga dumiretso na rin agad ako sa canteen kasi lunch break narin naman, bumili na muna ako pagkatapos ay umopo. Maya maya ay nakita ko na lang na umupo sa harap ko si Jenny.


"Makiki share" sabi nya kaya tumango na lang ako. Naging tahimik naman ako ang atmosphere sa pagitan namin pero si Jenny na rin ang bumasak sa katahimikan at nag sailita siya.


"Uh-uumm James okey kalang ba? Kasi namumutla kamay masama ba pakiramdam mo?"


"Don't worry I'm okey fever lang tosagot ko sa kanya at ngumiti. Medyo naguguluhan ako sa kanya dahil hindi siya nag tataray o nag susungit ngayon. Weird.


Nagulat na lang ako ng biglang lumapit siya sakin at hinawakan ako sa noo. Agad naman akko napaiwas ng tingin at medyo lumayo sa kanya. Damn! Ako ito'ng lumalayo sa kanya siya naman itong makulit at lumalapit.


"Are you sure fever lang? 'e high fever na po kaya" sabi niya at napairap sakin na siyang nag paangat ng labi ko pero agad ko rin iyon inalis para hindi niya makita. I like seeing her being concerned to me. "I think its better kung umuwi ka muna at mag pahinga" she suggested. Umiling naman ako. 


"No need to worry Jenny. Okey pa ako! Kaya pa." pero ano pa nga ba! ayaw nitong mag paawat at hindi talaga ako tinigilan.


"Wag ka nang makulit James. Ako na ang mag hahatid sayo mas mabuti ng nag-iingat okey? Delikado kapag lumala pa yan." ani nito mag poprotesta pa sana ako pero hindi ako nito pinatapos. "Wait lang ha! dito kalang." nag madaling umalis ito. Habang ako naman ay naiwan dito at napatingin sa inupuan niya. Napahawak na lang ako sa ulo ng kumirot ito.


"Ano pa nga bang magagawa ko? Wala naman ako'ng palag  don." naiusal ko na lang sarili habang parang baliw na napapangiti habang napapailing.


"Let's go! iuuwi na kita." tumango naman ako sa kanya. Agad naman ako nito'ng inalalayan. Aangal pa sana ako kaso masama ako nitong tinignan. Napabuntong hininga na lang ako at walang nagawa. But honestly i liked it. 


Pagdating namin sa parking ay ako muna ang una niyang pinapasok sa kotse niya at pagkatapos non ay umikkot siya at sumakay na rin sa drivers seat.

The Perfect Couple✔️Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon