O anahtarlığa bakarken bende onu izliyordum. Ne gariptirki insan bedeni beyni çok garip yani duygular falan iç içe. Ama mutlu olmak dünyanın doğasına aykırı. Mutlu olunca tanrı kızıyor.
Gülmek üzülmek bir çok lanet duygu saklı içimizde. Biri üzülse mutlu olsa bedeniylede dışa yansıtıyor ne garip. Hayalleri hayatları farklı olan milyarlarca insan. Derinliğinde kaybolmamak elde değil.
Gözlerinde kayboluyorum Afra diye bağırasım var ama olmuyo işte. Boğazında takılıp kalıyor onlarca cümle. Gözlerinle konuşmaya çalışıyosun karşısında. Binlerce yüz ifadesi. Ama yok olmuyo kalbim göğüs kafesimi delip çıkıcak illa öyle anlıcak aşık olduğumu. Kendi kendine konuştuğun geceler kurduğun hayaller değer mi lan. He değermi bir kere elinden tutup gözlerimi kapatmak istiyorum acaba gerçekten doğaüstü bir mutlulukmu bu. Otur anlat işte olum ne varsa diyorum ama olmuyor. Ve ben yine sustum.
- Nerden buldun bunu dedi.
Yüzüme sinirli sinirli bakıp anahtarlığı gösteriyordu. Şuan sadece o anahtarlığı bulmuş olsam bişey olmazdı ama yanında parada vardı.
+ Neyi nerden buldum diye saçma sapan bir cümle kurdum. Cümle o kadar saçmaydı ki anahtarlığa bakarak söyledim.
- Bunu diyorum bunu salakmısın sen Ümit dedi.
Anahtarlığı parayı hayallerimi hayatımı boşverde Ümit dedi lan. Dünya yavaşladı. Ufak bir gülümseme oluştu suratımda. Gözlerine baktım. Yüzme bilmeyen bir insanı okyanusun ortasına atarsan boğulur ölür. Ben yüzme bilmeyen insan gözleri okyanus baktığım her an boğulup ölüyorum zaten birde ismimi söyledi.
Ama şuandan itibaren sadece soruya odaklanmam lazım. Bir çıkış kapısı aradım ama bulamadım. Tüm samimiyetimi takınıp.
+ Eve giderken yoldan buldum noldu dedim.
Cümlenin sonunda bir de göz kırptım. Benim piskolajim bozuldu galiba bugün hiç kendim gibi davranmıyorum. Bir anda bir cesaret geldi. Elimi uzatıp anahtarlığı aldım elinden.
- Ümit başka ne buldun bundan başka.
+ Hiç bişey yerde duruyodu aldım bu vardı işte sadece hem sanane ya dedim ama nasıl dedim bilmiyom.
Konuşma böyle terslemelerle devam ederken hayatımın dönüm noktası olan soruyu sordu.
- Ümit para nerde.
Gözlerine bakıyordum içim titredi soruyla birlikte. Şaşkın yüz ifademle ona bakakaldım. Ama resmen o an içimde fırtınalar koptu. Öldüm dirildim resmen. Kısacık zamanda neler neler düşündüm. Anlıcağınız o dakika büyüdüm.
- Neden. Para bende ve bende kalıcak.
Dedim. Ve emindim kendimden Afra'da şok oldu o an gözlerime kitlendi gözleri doldu bir damla yaş yanağından aşağıya yavaşça süzüldü hafif araladığı dudaklarından dökülen tek söz
- Yalvarırım.
Oldu Afra bana yalvardı. Ve hiçte o saf Ümit'in acıma huyundan eser yoktu. Gülümsedim bi ince
- Noldu afracım neden yalvarıyosun
der demez ağlamaya başladı okulun bahçesinde hüngür hüngür.
- Okuldan çıkınca mesaj at buluşup konuşuruz dedim.
Numaramı yazarken elleri titriyodu. Saçlarını bile düzeltmeden bana bakıp tamam dedi.
Okuldan çıktığımda bir özgüven patlaması yaşıyodum ama içimdede tarifsiz bir duygu vardı. Korku ile mutluluğun karışımı böyle çok acayip inanılmaz bir duygu ilk defa yaşayınca tarifsiz oluyo. Eve geldim yatağa uzandım. O değişik ruh haliyle birlikte tavanı izlemeye başladım aklım bir parada bir afrada derken aradan 1 saat geçmiş. Bir numara arıyo ki kesin afra çünkü bir tek onda var numaram açtım konuştum. Evime çağırdım. Oda hiç tereddütsüz tamam dedi. Odayı topladım falan derken geldi. Açtım kapıyı odama geçtik. İlk defa afrayı öyle görüyordum. Çok masum ve bitkin.
İlk konuştuğu cümle para nerde oldu tabiki.
- Para bende ama sen nerden biliyosun parayı kimin dedim.
- Bak anlatıcağım herşey gerçek ve aramızda olucak tamammı dedi.
- Tamam diyip başımı salladım.
Oda paranın kimin olduğu ve ne parası olduğunu şöyle anlattı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyah'ın Zarafeti Ve Seks
JugendliteraturRengarenk bir hayattan Siyahın Zerafetine Geçiş.
