Son 1 kez sarıldım.. Son bi kez o dudakların tadına baktım kaçamak bi şekilde.. Öptüm ellerini tuttum.. Beni yaşatan şey senin sevgindi bi nevi dedi.. Senleyken mutluydum ve sorun yoktu ama bunu öğrendiğinde işler değişecekti daha mutsuz olacaktım o yüzden bunu yaptım dedi.. Not: Bana bir soru sormustu soru şuydu " sen hiç, bir kartanesinin ne hissetiğini düşündün mü sevdiğim" demişti.. O an uykuluydum " ne biliyim aşkım yaa hadi yatalım " demiştim.. Evet bakın 1 kartanesi.. Eriyeceğini bile bile var olmak nasıl bir duygudur sizce? Böyle bir durumda olsanız kendinize sormaz mısınız ? Git dedi.. Çıktım annesi beni garaja bıraktı.. Bütün yol boyunca ağladım ve memlekete vardım..Günler geçmiyordu.. Acaba hayatta mı sorusu hep kafamı kurcalıyordu.. Gün geldi çattı falan askeri okulla ilişiğim kesildi psikolojim bozulduğu için.. Çoktan unuttum papatyamı.. 2 sene boyunca hiç bir kızla sarılıp uyuyamadım.. 2 sene boyunca hiçbir kızı onun kadar sevemedım.. Ona verdiğim değeri başkasına veremedim.. O kızların olmasını ıstediği gibi bir erkek olamadım.. Acımı paylaşamadım, derdimi anlatmadım.. Sevemedim be yapamadım olmadı.. Elbete bir sebebi var, herşey bitti..
Herşey bitti evet çünkü o hayata gözlerini yumdu.. O benim canım dediğim, uğruna ölürüm dediğim, bileklerimi kesip o nasıl hissediyorsa bende öyle hissetmeliyiim dediğim insan, hayatımda adam olmama, insan olmama efendi bir kişilik insanları yadırgamayan düşünmeden iyilik yapan bir insan olmama sebep olan insan öldü.. Bugün 4. yıldönümüz olacaktı.. Kollarımda ölecekti ama yinede beraber olacaktı ama gitti.. Benden çok uzaklara gitti..
Keşke gitmeseydi...
