Kızı gördükten sonra ilk kez birine aşık olmuştum.. Ama sevgilisi vardı.. Her baktığımda içim bir hoş oluyordu da nasıl diyebilirdim ki gel benim ol diye.. Sevgilisi vardı ulan sevgilisi.. Bi sevdiği vardı amk.. Artık ilk o görüntülü konuşmamızdan sonra bu bana her mesaj attığında okuldan kaçıyor internete gidiyordum.. Cam açıyorduk.. Birbimizi görüp salak salak hareketler yapıp bitiriyorduk falan.. Neyse birgün koğuşta oturuyoruz öyle arkadaşlarla.. Baktım telefon titriyor.. Telefon kullanmak yasak olduğu için hep sessize alıyordum yakalanmamak için.. Aldım elime bi baktım o arıyor.. Yüzünü görmüştüm de sesini hiç duymamıştım.. Aşık olduğum kızla konuşacağım ilk defa, heyecan var tabi.. Sesimi kontrol ettim.. Ihı ıhı yaptım falan sonra girdim yorganın içine alo dedim.. Diğer arkadaşların duymaması için de sessizce konuşuyorum amk.. Neyse bu ''Papatyam diye açman gerekirdi ama'' falan yaptı.. Sırıttım 'özür dilerim unutmuşum bidaha olmaz' dedim.. Sonra başladık konuşmaya.. Konu yine döndü dolaştı sevgilisine geldi.. Sevgilimle aram kötü istemiyorum artık, ayrılacak gibiyiz ne yapmalıyım dedi.. O an varya kanadım olsa uçarım he o derece, sevincimi anlatamam size.. Yok öyle bi sevinç amınakoyim.. Seviniyorum ama sevindiğimi belli etmemeye çalışıyorum.. Kız üzgün çünkü amk.. Onun üzülmesini istemediğim için de noldu bu sefer ne yaptı anlat bakayım diyip konuya girdim.. Ve neden bilmiyorum ama kıza aşık olmama rağmen sevgilisinden ayrılmaması için dil döktüm, sonunda da ikna ettim..
Keşke etmeseydim amk...
