Amacım ne abazalık ne de kötülük yapmaktı.. Sadece mesaj atmaktı ve ona şunu yazmıştım..
''Hak yiyen hack yer, hacked by..''
Gerçekten de öyleydi.. O oç benim hakkımı yemişti, bu yüzden de hack yemişti.. İyice hacker moduna girmiştim.. Kız bu mesajımı okuduktan sonra afalladı, nasıl yani ya falan yaptı.. Bu hesap her kiminse hackledim işte fazla konuşma bilmem ne falan dedim ben de.. Bunları derken de artık yavaş yavaş olaylar şekil almaya başladı... Çünkü kız bana yalvarmaya başlamıştı.. Lütfen yapma hesabını geri ver, neden hackledin ki, kimse bunu haketmiyor, bak sen iyi birine benziyorsun falan yazıyor da yazıyor.. Ben buna yazmayı bırakmış, sadece attığı mesajları okuyordum.. Ardı arkası kesilmeyen yalvarma cümleleri kurmaya devam ediyordu..
Benim gibi psikolojisi bozuk birinin bu kızın mesajları karşısında şaşırması anormal değildi tabiki de.. Evet psikolojisi bozuk birisi diyorum çünkü bulunduğum ortamlardan dolayı 17 yaşıma kadar insanlardan nefret eden biri olarak büyümüştüm.. Özellikle de komutanlarımdan ve beni zorla o askeri okula gönderen babamdan.. Gurbette büyüdüğümden de aile sevgisi, ana şefkati nedir hiç bilmiyordum ? Bildiğim tek şey vatan sevgisiydi.. Ta ki bu kızla konuşup tanışıncaya kadar..
İşte bu feyk ortamdan ilk kez bu kızla konuşmuş, bununla tanışmıştım..
Ama keşke tanışmasaydım amk...
