Bi haftasonu tekrar nete gittim.. Baktım bu kız yine online.. Ama varya nasıl mutluyum anlatamam amk.. Çünkü zaten sırf onunla konuşmak için gitmişim kafeye.. Ohh bee dedim bugün mükemmel geçecek.. Selam yazdım.. Pek tatmin edici bir cevap gelmedi.. Ne oldu, nen var diye sordum.. Sevgilimle kavga ettik dedi. O an varya başımdan kaynar sular dökülmüştü.. Çünkü o kızın sevgilisi olacağını hiç düşünememiştim ve söyleyince yutkunamadım.. Ellerim titreye titreye yazdım.. Hani günüm harika geçecekti amk.. Neden kavga ettiniz ki diye kısa bir cevap verdikten sonra başladı bu anlatmaya.. Bu anlatıyor da anlatıyor.. Ben de üzülmüş gibi davranıp bunu teselli etmeye çalışıyorum.. Sanki hayatımda oç'su gibi yüzlerce kızla birlikte olmuşum gibi ona fikir vermeye çalışıyorum.. Attığım bu mesajların üzerine artık ağlamıyorum sayende iyiki varsın dedi.. Konuşurken ağladını bu mesajı yazdığında anlamıştım ve içim cızz etmişti.. Kim üzebilirdi ki bunu ? Kim kıyabilirdi amk ? Ve beni tekrar bi nefret aldı.. Kafaya koymuştum.. Bu kızın şuan ağlamasına neden olan her kimse o çocuğu bulup sikecektim...
