EBEDİ SİYAH #Wattsy2016

1

''YAZ''Güneş tam tepede bizi lav gibi yakan ışınlar göndermekte.Hala neden Gönül'ün beni bu sıcakta dışarıya çıkardığını anlayamadım.Hele ki güneş tam tepede ve bizi kavururken.

Ben Tuğçe.12. sınıfa giden,annesi ve babası ayrı olan, ve başında Gönül gibi bir bela olan kızım. Gönül benim 1. sınıf aynı zamanda mahalle arkadaşım.Çocukluğumuzdan beri birbirimizin en yakın arkadaşıyız.Hatta kardeş de denebilir.Ben annemle yaşıyorum.Babamla annem ben 3. sınıfa giderken ayrıldılar.Babam kariyerini ilerletmek istediğini ve bizim ona engel olduğumuzu düşünüyordu.Yani babam bizi kariyeri için bıraktı.Bana hep bizim için çalıştığını,çok parası olunca geri döneceğini söylerdi.Şimdi holding sahibi ama hala dönmedi.Zaten dönmesini de istemem.Babam beni yanına almak için çok uğraştı.Halada uğraşıyor.Ben onun yanına gitmek istemiyorum.o bizi kandırdı,bize yalan söyledi ve bizi parası için bıraktı.Artık onun yanına hayatta gitmem.

''İşte geliyor Tuğçe.''

Kendi dünyamdan çıkıp Gönül'ün işaret ettiği yere baktım.

''o da kim?''

''okuluma gelen yeni kız.''

''Eee hoş gelmiş ne yapabilirim?''

''hatırlasana geçen sana anlattığım kavga ettiğim kız işte bu Tuğçe.''

Kız yere bakarak yürüyordu.Birazcık düşünceliydi sanki.kız sarı saçlıydı.üzerinde dar bir pantolon ve kısa bir bluz vardı.

''şişşt.sarı.''

kız kafasının kaldırarak bize baktı.duraksadı.Gönül'le kızın üzerine doğru ilerlemeye başladık.

kız baştan Gönül'ün kim olduğunu çıkartamadı fakat biraz daha yakınlaşınca yüz ifadesi değişti.

!!Sen.''

sarı,Gönül'ü tanıyınca arkasına bakmadan koşmaya başladı.bizde peşinden koşarak ona yetişmeye çalıştık.Gönül'ün nefesi kesildi ve sen koş diye bağırdı.Gönül'ü kafamla onaylayarak koşmaya devam ettim.kız,ince olduğu gibi aynı zamanda da çok hızlı koşuyordu.kalbim yerinden fırlayacak gibi.havanın sıcak olduğu yetmiyormuş gibi birde kızı kovalıyordum.Gönül en yakın arkadaşım olmasa hayatta yapmazdım böyle şeyler.

''DUR!''

Sarı aniden durdu.Şaşırdım.açıkçası durmasını beklemiyordum.anlaşılan oda çok yorulmuştu.

''ne var?!''

kız Gönül'le kavga ettiği yetmiyormuş gibi birde dikleniyordu.kızın bileğini sıkıca kavradım.''kimse benim kankamla kavga edemez.'' kızın saçını sıkıca tuttum.kız,kısa kısa çığlıklar atmaya başladı.

''Sakın bırakma!''.

Gönül arkadan hızlı hızlı üstümüze doğru koşuyordu.

''Seni sarı.bana bulaşmak ne demekmiş sana göstereceğim.''

Gönül kıza Allah ne verdiyse yapıştırdı.kız öyle bağırdı ki bütün mahalle inledi.bir iki kişi balkona çıkmış bizi izliyordu.kızın bileğini bırakıp kaçmasına izin verdim.

''artık bir daha bulaşamaz bu bize.''

Gönül hem konuşuyor hemde kahkahalar atıyordu.

''bakalım sıkıysa bulaşsın.bu sefer tokatla da yetinmeyiz.''

Arkama dönüp eve doğru yürümeye başladım.nede olsa bugün yaz tatilin son günüydü.Öğretmenlerin verdiği birkaç ödevi yapmam gerekiyordu.Herkes gibi bende okuldan nefret eden biriyim.evimizin önünde son model bir mercedes duruyordu.üstelik kapımızda açıktı.ne oldu acaba?annemin başına kötü bir şey gelmiş olmasın!kalbim yerinden çıkacak gibiydi.daha hızlı koşmaya başladım.merdivenlerden çıkarak kapıdan içeri girdim.