Mission: Take His Heart and Break it..

Chapter 1

Chapter 1: New Friends?!

                            " Ano ba?! Di ko nga yan gagawin!! Bakit ba ang kulit nyo??" sabi ko sa kanila... sabay punta sa kusina... bakit ba umagang-umaga nang-iistorbo sila sa taong natutulog.. ang ganda ng panaginip ko..yun yung mga panahon na kasama ko pa sila kuya at mama.. dun na nga lang sa panaginip ako nagiging masaya..sisirain pa nila..di ba nila alam ang salitang PRIVACY eh.. sa mga artista nga common na common.. Duh?!

                           " Aria, dapat mong gawin ito.. para sa ating lahat ito.." sabi nya.. woah.. para namang hawak ko ang kapalaran ng Pilipinas....

                           "Sinabi na nga na ayoko.. bakit di nyo maintindihan??!" tanong ko.. nabubwisit na ako..para silang aso na sunod ng sunod sa akin..

                           " Dahil ito ang dapat na gawin mo.. " sabi niya..

                           " Parang ang dali naman ng lahat na pinapagawa nyo... ano sa tingin nyo ganun-ganun na lang?? Pwede ba?! Tigilan nyo ako.." sigaw ko... tss... kakainis..

                           " Aria!! Wag mong sisigawan ang Mommy mo!!" sigaw ni Dad..

                          " Mommy?! wala na akong Mommy..matagal na siyang wala... Sya?! Mommy ko?! Hindi sya si Mommy.. di ba Mistress na naging Stepmother ko.. Hintay nga!! Bakit ka ba nandito?? Wag kang mangarap ng magandang buhay kasama namin..dahil hinding-hindi ka magiging welcome.. at pwede ba tigilan mo na iyang kaplastikan na pinapakita mo sa akin.." sabi ko...

PPPAAAKK!!!

                          " S..S..Sorry anak..." sabi ni Dad. Siguro alam nyo na ang nangyari...binigyan lang naman ako ng Crispy na sampal... sinabi ko na para di na kayo magtanong..bitch na kung bitch.. who cares?!

                         " J..Just leave me alone.." umalis na ako..

******************************

                       " Bakit ganun sila??" bulong ko.

                      " Rain..bakit mo kami iniwan?? bakit bigla mo na lang akong iniwan.." sabi ko ulit..

                      Nandito ako sa kwarto..

                     Lalo akong naging mag-isa dahil wala na yung kakampi ko, wala na yung bestfriend ko, wala na yung masungit kong kakambal pero mahal ng lahat dahil sa taglay nyang pagiging mabait,wala na yung kuya ko na pumuprotekta sa akin, wala na ang other half ko, wala na si Rain.. wala ka na...

                      He died 1 year ago. Ako? Nagka-amnesia ng 3 months after ma-comatose ng limang buwan..may lima pa lang buwan?? Joke! Sige tawa kayo,baka malugi ako. Ang sabi ng Doctor dahil daw sa Stress at Traumatic Experience ang nangyari,kaya nagkaganun.

                     " Rain.. tama bang gawin ko iyon?? tama bang magpanggap na ikaw?? Give me a sign.." sabi ko...

TTTOOOGGSSH!!

                    Nagulat ako.. bigla na lang kasing kumidlat..

                   " Ay ... kuya.. wag na.. ok na... takot na ako...hehe.." sabi ko.. bigla na lang umulan.. naalala ko na naman...kung ito ang tamang paraan para mabigyan kita ng hustisya.. gagawin ko... Pero ang tanong saan ako magsisimula???

***********

                  Haiizzt!! Ang hirap naman! Apat na tao ang gagayahin ko, pang-Your-Face-Sounds- Familiar lang. Haha! Ngayon, nakakatawa pa ako sa lagay na ito??