Sweet Seduction (Destroyer Casanova #1) Published by Psicom

Kabanata 1

Kabanata 1
Runaway Groom

Pinagsalikop ko ang aking mga palad sa loob ng bridal car. Hindi rin mawala ang kaba sa aking dibdib habang naghihintay.

Mataman naman akong nakatingin sa mga tao sa simbahan na nag-aabang habang tila nagkakagulo. Kunot noo ko silang tiningnan bago umiling.

Mayamaya pa ay lumapit ang aking Mommy Letizia sa limousine na sinasakyan ko na bakas ang pagkabalisa.

"Hija, anak!" Tawag nito sa pagitan ng mga katok sa bintana ng kotse. I slowly pulled down the window for her.

"Mommy, ano po'ng nangyayari?" My brows furrowed together.

Tila hindi naman ito mapakali at lumingon-lingon sa paligid. Doon na ako kinabahan, umayos ng upo at muling nagsalita.

"Mom!" I raised my voice and started panicking. May kaba nang bumalot sa kabuoan ko dahil sa pagkabalisa niya.

"Hija, wala pa kasi si Lester dapat ay kanina pa siya nandito, mag-iisang oras na siyang late," she calmly said.

"Baka lang po na-raffic lang siya o baka nasiraan?" I said, trying to convinced her. Pinili kong maging kalmado pero abo't abot na rin ang kabang nararamdaman ng puso.

"Subukan ko pong tawagan." I quickly said and nervously fished the phone at my clutch bag, ngunit nakapatay na ang cellphone nito.

Nabitiwan kong bigla ang phone ko at agad na lumabas ng sasakyan. Wala akong pakialam kung pagtinginan man ako ng mga tao sa loob ng simbahan. Ayokong isiping gagawin niya ito pero iyon agad ang pumasok sa isip ko.

Hindi siya darating!

Agad akong lumapit sa mama ni Lester at mahigpit itong niyakap.

"Ma, hindi ko po makontak si Les, baka po na traffic siya o baka nasiraan?" I said, between my rapidly breathing. Ginagap nito ang dalawang kamay ko na tila sing-lamig ng yelo.

Umiling-iling ako dahil ayokong isipin na may nangyaring masama sa kanya.

"Naku, hija kanina pa rin namin hindi ma-contact ang cellphone niya." Tila hihimatayin na sabi ng kaniyang Ina.

"He can't do this to us Maricar, hindi niya tayo pwedeng ipahiya sa mga tao dito!" Galit na sambit ni Don Simon, ang papa ni Lester.

Lalong lumakas ang tibok ng aking dibdib, patakbo kong nilabas ang simbahan na umaasang makikita siya.

"Hija, saan ka pupunta?" Habol sa akin ng aking mommy.

"No, panaginip lang ito." I whispered, mariin kong pinikit ang mga mata at kinurot ang braso sa pag-aakalang panaginip lang ang lahat.

Bigla ang namuo ang mga luha sa aking mata, and suddenly my eyes burst into cry. Pakiramdam ko ay bumagsak sa akin ang langit at lupa.

"Sabi mo mahal mo ako?! nasaan ka na?! Bakit mo ginawa ito?!" Malakas kong sigaw na alam kong rinig pati sa loob ng simbahan.

Agad naman lumapit sa akin si Cindy ang matalik kong kaibigan. Niyakap niya ako ng mahigpit at umiiyak na rin tulad ko. Kong 'di pa niya ako hawak ay baka tumumba na ako sa sobra-sobra kong emosyon.