The Lost Princess #Netties2017

hoofdstuk 25

P.o.v. Denise

"Het spijt me." De dokter haalt even adem en vervolgt. "Ze ligt in coma." Ik begin weer te huilen. "Is er kans dat ze eruit komt?" Vraagt mijn moeder. "Er is ongeveer 10 procent kans dat ze eruit komt." Zegt de dokter en dan loopt hij weg. Ik sta op en loop naar binnen. Ik kijk om me heen en zie Fay liggen. Ik ga naast haar zitten en ga nog harder huilen.

P.o.v. Fay

Ik hoor iemand huilen en ik probeer mijn ogen open te doen. Het kost te veel moeite en ik val in een droomloze slaap.

Als ik weer wakker word voel ik dat er iemand op mijn bed zit. Omdat ik wil weten wie het is probeer ik mijn ogen open te doen en het lukt. Nog voordat ik zie wie het is vallen mijn ogen alweer dicht. "Dokter ze deed haar ogen open." "Dat gebeurt wel vaker bij mensen die in coma liggen." Ik hoor het persoon zuchten. "Mam." Mumel ik. Ik voel dat ze schrikt. "Dokter ze zei wat." "Echt. Fay lukt het om nog een keer wat te zeggen?" "Mm." Murmel ik weer. Mijn vingers vallen langzaam in slaap dus ik strek ze. "Ze bewoog haar vingers dokter." Mijn moeder pakt mijn hand. "Fay als je me kan horen knijp dan in je moeders hand." Zegt de dokter. Ik knijp zo hard als ik kan. "Je knijpt mijn hand fijn Fay." Ik grinnik.

P.o.v. de dokter

Ik heb nog nooit gehad dat een comapatiënte al na een dag een beetje kan praten, kan knijpen en kan lachen. "Ga maar slapen Fay je hebt genoeg gedaan."

Ik loop het ziekenhuis binnen en ril. "Het is koud in de vroege morgen." Zucht ik. Ik loop naar de kamer van de prinses en als ik binnen ben zie ik dat haar zus er ook is. "Hallo prinses." Begroet ik haar. Ze mompelt een zachte hoi en kijkt dat weer naar Fay.

P.o.v. Fay

"Hallo prinses." Ik hoor Denise hoi terug zeggen en probeer ook hoi te zeggen. Het lukt niet. Ik probeer weer te lachen en te knijpen maar ook dat lukt niet meer.