P.o.v. Denise
Als we bij het paleis zijn aangekomen stoppen we in de tuin. Ik spring eruit en de bewakers pakken de rolstoel. Ze klappen de rolstgoel uit en tillen Fay erin. Ik pak de rolstoel en duw hem mee naar de deur. De wachters ruimen ondertussen de koets op. Ik doe de deur open en duw de rolstoel naar binnen. De wachters volgen ons naar binnen. Ik hoor mam en pap alweer schreeuwen naar elkaar. Ik loop op het geluid af en laat de rolstoel staan. "Blijf hier Fay ik kom je zo halen." Fay knikt en ik loop naar binnen met een geacteerd huil gezicht. Pap en mam stoppen gelijk met schreeuwen en kijken naar mij. "Mocht ze nog niet naar huis." Vragen ze tegelijkertijd. "Wat denk je zelf." Zeg ik vrolijk en ik haal Fay van de gang. Pap en mam knuffelen haar. "Kan je niet lopen?" Vraagt pap wijzend op de rolstoel. Fay schud haar hoofd. "Ik kan wel lopen maar ik moet uitrusten." Pap tilt met magie de rolstoel op en laat de rolstoel naar boven zweven. Ik loop achter Fay aan en duw haar haar kamer in. Daar help ik haar in bed. Ik zet de rolstoel naast haar bed. Ik loop de kamer uit en doe de deur zachtjes dicht. Ik loop naar mijn kamer en ga even tv kijjen. Als ik op de klok kijk is het 6 uur. Ik loop naar beneden en zie dat het eten al klaar is. Ik ga aan tafel zitten. Pap, mam en het personeel komen er ook bij zitten. Als ik het eten op heb pak ik nog wat, schep het op een bord en loop ik omhoog. Ik klop aan bij Fay en hoor een zachte kom binnen. Ik loop naar binnen en geef Fay haar bord. Ze pakt het aan en eet het op. "Mmh dit smaakt veel beter dan ziekenhuis voedsel." Zegt Fay. We schieten allebij in de lach.
JE LEEST
The Lost Princess #Netties2017
FantasíaEen meisje die haar naam niet weet en naar een weeshuis moet. Ze weet niet wie haar ouders zijn, of ze een broer of zus heeft en of ze bekend is. In het weeshuis maakt ze vrienden en vijanden en ze leeft daar haar leven.
