hoofdstuk 3

1.6K 100 6
                                    

P.o.v. onbekend

Ik ben blij dat ik haar naar het weeshuis heb gebracht want ze werd te nieuwsgierig. Gelukkig heb ik dat meisje met bruin haar vermoord paarse lenzen in gedaan en in het park neergelegd. Het is wel handig als je niet iemand hoeft te vermoorden met een mes, maar dat ik het kan omdat ik magie heb die ik heb omdat ik koninklijk ben, wacht maar broer ik zal koning worden. Iedereen dacht gelijk dat het de prinses was anders had ik een groot probleem. Nu zal niemand mij verdenken van het ontvoeren van de prinses, muhahaha.

Ik pak alle spullen die er op de open plek in het bos liggen en loop weg met de vergetelhoed in mijn handen die de prinses alle dingen heeft laten vergeten. Wat ben ik slim, vind ik zelf.

"Ik ben thuis." Schreeuw ik. "Maike? Waar ben je?" "Maike?" Zeg ik zachtjes. Ik loop naar de keuken, niemand. Badkamer, niemand. Badkamer boven, niemand. Gang ook niemand. 'Wat heb ik nog niet gehad' denk ik. "De slaapkamer." mompel ik. Ik loop naar de slaapkamer, de deur staat op een kier. Ik duw de deur open en kijk naar binnen. Daar zie ik haar liggen, ze slaapt. Ik loop zacht naar beneden.

Ik dacht net echt dat iemand haar vermoord had. Ik zucht. Gelukkig is dat niet zo. Ik hoor wat boven en ik loop naar boven. Ik kijk weer de slaapkamer in en zie dat ze wakker is en op de grond ligt. "Waarom lig je op de grond?" Vraag ik haar. "Ik heb geen idee het enige dat ik weet is dat ik ging slapen in bed en dat ik hier op de grond wakker werd." "Waarom ging je slapen?" Vraag ik. Ze lijkt het niet te horen. Ik vraag het nog een keer. "Waarom ging je slapen?" "Ik voelde me niet lekker." Antwoord ze. "Dan is het goed."

The Lost Princess #Netties2017Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu