Bölüm: 14 "Musîbet"

70 5 1
                                    

Sarp dinlememişti beni,ve yavaşça kapıyı açtı.Karşımıza kısa boylu yaşlı bi adam çıktı karşımıza,sürekli farkı yerlere bakıyordu.Sanırım gözleri görmüyordu kördü galiba peki ya kör ise nasıl buldu burayı? nasıl geldi buraya?

-Sarp: Siz kimsiniz ?

-Yaşlı adam: Asıl siz de kimsiniz? Ne işiniz var burada? Kaç senedir bu eve kimse gelmiyor ya siz neden geldiniz??

-Sarp: Siz bu evin hikayesini biliyor musunuz?

-Yaşlı adam: Evet oğul biliyorum.Tam 15 yıldır bu köyde yaşıyorum.Bu köye ilk geldiğimizde bu ev yoktu burda.Bir gün çığlık sesleri ile uyandım,ve evden çıktığımda gözlerime inanamadım bu ev vardı önümde eskiden bu evin karşısında yaşıyordun bu nedenlerle o evi yıktırıp karşı köye gittik.Bu evde eskiden bi adam yaşıyormuş duyduğuma göre lakîn karısı vefât edince o da kendini asarak intihar etmişti.Yani bu evde son 3 yıldır tuhaf şeyler oluyor.Benim evlatlarım bu olan olaylardan küçükken çok etkilenmişlerdi piskolojileri darmadağan olmuştu bende onları uygun yaşa geldiklerinde evlendirip şehre gönderdim.İlk başlarda tüm köylü bir olup bu harabe sahipli evi yıktırtmaya çalıştık fakat ne yaptıysak olmadı kimse cesaret edemedi. Ve yavaş yavaş köyde insanlar şehre taşındılar sadece biz kalmıştık.
Ya siz neden buradasınız ? Daha çok gençsiniz hayatınızı neden riske atıyorsunuz?

-Simay: Mecbur olmasak çok meraklı değiliz bu eski korkunç evde kalmaya! Ama bu evde tam 3 gün kalmak zorundayız.

-Yaşlı adam: Siz kafayı yemiş olmalısınız 1 gün olmadan hayatınız mahvolacak yaşayacağınızı pek sanmıyorum.
Diyerek,koşarak karşı köye doğru ilerledi.

Yaşlı adamın dedikleri çok ciddiydi.Yalan söylediğini peki sanmıyordum.Ama bunu hepimiz için yapmak zorundaydık.Sarp'la tam uyuyacakken aşağıdan bir vazonun kırılma sesini duyduk,anlaşılan bu gece bizi rahat bırakmayacaklardı.Sarp hemen aşağı indi peşinden bende,hava rüzgârlıydı.Gâliba rüzgâr düşürmüştü.Ben ne sebep olursa olsun en ufak şeyin sesinden korkuyordum.

Sabah olmuştu,kalktığımda yanımda Sarp yoktu.Ben yüksek bir sesle "SAAARRPP!!" diye bağırdım.

-Sarp: Geldim güzellik ne bağırıyorsun hemen bi yere gittiğim yok zaten seni burda tek bırakacak değilim korkma  :D
-Simay: Offf salak şey! Ne kadar korktum biliyonmu - -

-Sarp: Biliyorum Simaycım o kadar bağırdığından sonra . sjsjs :D

Çok sinir olmuştum Sarp'a bunların hepsi beni deli etmek içindi bide başarıyordu ukala şey nolucak aslında Sarp'ı herşeyden çok seviyordum.Dünyanın en güzel yeri onun yanıydı bana göre.Onun yanında kendimi çok rahat hissediyordum.

-Sarp: Hazırlan simay 10 dakikan var seni biyere goturucem :)
Nereye götürecektiki? Ben pijamalarımı çıkarıp altıma bi kot pantolon giydim ustune ise normal bi tişört,ve saçlarımı da ördükten sonra hazırdım hemen Sarp'ın yanına gittim.Sarpla el ele tutuştuktan sonra doğayla baş başa kalmak için yola koyulduk.Herşey çok güzeldi. Sarp yerden güzel bi çiçek kopartıp elime uzattı bende nazikçe alıp
-Simay: Sağol canım harikasın <3
-Sarp: Kaç bakalım güzellik yakalarsam bırakmam ;)

Ben kaçarken ayağım taşa takıldı ve uçurumdan aşığı düşüyordum.Sarpın SİMAYY !! diye bağırması içimi parçalıyordu ya onu birdaha göremezsem ya burda ölürsem kimse beni bulamazsa ? Yanımda sarp yoktu nolucak bana ? Burda ölücekmiyim? :/

( Merhaba arkadaşlar uzun bi aranın ardından tekrar yeni bölümüm ile geldim.Bayadır bölüm yazamıyordum kusura bakmayın dersler nedeniyle wattpade giremiyordum okuyucu sayımız gittikçe yükseliyor herkese çol teşekkür ederim hepinizi çok seviyorum vote ve yorumlarınızı bekliyorum. <3 )
 

Ürpertici AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin