Siyahımsı Tehlike

-16-

  Topallayarak yürüyordum. Bir anda bacaklarımdan ve sırtımdan tutarak beni kollarına aldı. Şaşkın gözlerle ona baktığımda yüzünde hafif bir tebessümle karşılık verdi. Pek konuşmuyordu hatta hiç konuşmuyordu.

 Beni yerden kaldırdıktan sonra iyi misinden başka bir şey dememişti. Ne garip bir çocuktu.  

----------------------------------------------------------------

Müge'den;

Garip. Duru beni ne aradı ne de mesaj attı. Çünkü benim tanıdığım Duru bana mutlaka onlarda kalacağımı öğrendiği zaman yazardı. Arasam mı acaba? Bu saatte eve gelmiş olması gerekiyordu ama.

 Kararı aramakta buldum. Hemen telefonumu açarak hızlı ara bölümünden Duru'yu buldum ve üzerine tıkladım. 

Bir süre çaldı ama açmadı. Acaba başına bir şey mi geldi. Bu saatte başına birşey gelmiş olabilir. Arkadaşlarıyla bir yere gideceğini söylemişti. Ben düşüncelerimle boğuşurken kapı çaldı. Büyük ihtimalle Duru'ydu.

 Koşar adımlarla kapıya ulaştım ve kapı deliğinden baktım. Doğru tahmin. Duru kapının önünde nefes nefese bekliyordu ve yüzünde anlam veremediğim bir korku vardı. 

Ne olmuştu? Başına kötü bir şey mi gelmişti? Hemen kapıyı açtım. Kapıyı açar açmaz bana sarıldı ve hıçkırarak durmadan ağlamaya başladı. Kapıyı ayağımla kapadım ve ona sıkıca sarılıp daha sonrasında onu kendimden nazikçe uzaklaştırdım ve yüzünün haline baktım. 

Kelimenin tam anlamıyla korkunç görünüyordu. Siyah makyajı çene hizasına kadar akmış, kollarının bazı yerleri çizik ve kanamış, boynunda neredeyse morarmak üzere olan bir kızarıklık ve yanağındaki çizikten akan kan. Cidden korkunç bir görüntü. Gözlerimi büyüttüm ve ağzımı açtım.

-Sana ne oldu böyle?

Ağladığı için konuşmakta güçlük çekiyordu. -Birazdan gelirim. dedi zorlukla ve koşarak yanımdan uzaklaştı. Ben de bir süre kal geçirdikten sonra salona gittim ve koltuğun köşesine oturdum ve Duru'yu beklemeye başladım. En sonunda makyajı silinmiş bir şekilde geri döndü ve koltuğa oturdu. 

O da ne diyeceğini bilemiyormuş gibi uzun bir süre yere baktıktan sonra kafasını kaldırdı ve konuşmaya başladı. Neler olduğunu ve neler bittiğini uzun uzun anlattı.

 Anlattıklarına şok olmuştum. Birden boynuna atladım ve sıkıca sarılmaya başladım. bir süre şok geçirse de hemen sonrasında o da bana sıkıca sarıldı. Sanki bütün acısını çıkarırcasına.

-Her şey geçti canım her şey geçti.Üzme kendini tamam mı.

-Teşekkür ederim

-Ee Burak ha? diyerek yüzüme piç smile yerleştirdim.

Kısacık içten gelen bir kahkaha attı ve -aynen. dedi.

Burak'ın onu korumasından ve eve getirmesinden mutluydu. Gözleri parlıyordu her ne yaşadıysa yaşasın. Halinden memnun görünüyordu. Burak'tan konu açılınca yüzünden gülümseme hiç düşmemişti.

-Gerçekten hoşlanıyor musun Burak'tan?

-Evet hem de çok. O başıma gelebilecek en güzel şey. Ona çok aşığım ben. Tahmin edemeyeceğin kadar çok. 

Bunları söylerken dalgın bir şekilde uzağa bakıyordu.