Black Magic! √

PART 1

Şarkı ile birlikte okuyun... Daha eğlenceli hale geliyor :D

****************

Yine aynı monoton günlerden biriydi. Okula gitmiş geri gelmişti. Odasındaki çift kişilik yatağının ortasına kurulmuş, magazin dergilerinden birini karıştırıyordu. Bu senenin modası neydi? Yalnızlık mı?

''Evet, kesinlikle bu senenin modası yalnızlık'' söylendi Baekhyun. 20 yıldır aynı evde, aynı mahallede yaşıyordu. Aynı yüzlerle geçen koca bir 20 yıl...

''Baekhyun tatlım, kapıya bakabilir misin?'' annesi ona seslendi.

''Neden ben bakıyorum?'' sızlandı Baekhyun.

''Çünkü ben bakmanı istiyorum.''

''Off tamam.'' Baekhyun elindeki dergiyi kenara koydu ve yatağından kalktı. Üzerinde pijamaları vardı. Bulut desenli ve minik koyun desenli. Ayağındaki puflar ile de oldukça bu senenin modasıydı. Bu arada puflar tavşan figürlü...

Baekhyun kalın çerçeveli gözlüğünü yukarı itekledi. Evde kullandığı dinlendirici gözlüğüydü.

Kapıya ilerledi. Evleri tek katlı olmasına rağmen oldukça büyüktü. Ökse otunun küçük bir yuvarlak haline getirilmiş, dürbünü ortaya alacak şekilde asılı olduğu kapıya yaklaşıp; dışarda kim olduğuna bakmak için tek gözünü kapattı.

''Kim o?'' sordu. Bekledi.

Ses yoktu. Yeniden sordu Baekhyun. ''Kimsiniz?'' Ancak ses yoktu. Baekhyun dışarısı karanlık olduğu için gelen kişiyi de göremiyordu. Kapıyı açma konusunda endişeleri olsa da kapının kilidini çevirdi ve çelik kapıyı kendine doğru çekti.

Kapı açılıp da içerdeki ışık dışarı yansıdığında kapıda kimsenin olmadığını gördü. Kaşlarını çatıp eşiği geçti ve etrafta kimse var mı diye baktı.

''Sizi gidi veletler.'' Söylendi. Mahalledeki ufaklıklar zile basıp kaçmış olmalıydı. Baekhyun, tam geri içeri girecekti ki kenara konulan karton kutu dikkatini çekti. Şaşkınca kutuya baktı ve yanına geldi. Yere diz çöküp, kutunun sağına ve soluna baktı. Dış kısmında herhangi bir şekil ya da yazı yoktu.

''Kim bıraktı bunu buraya?''

Baekhyun, kutuyu yerden aldı ve içeri girmek için kapıya döndü. Kutu ağır değildi. Hatta boş bile olabilirdi. Baekhyun içinden fare çıkmaması için dua ediyordu. Mahallenin yaramaz veletleri yine bir haltlar karıştırıyor olabilirdi çünkü.

''Kimmiş tatlım?'' Bayan Byun başını mutfağın kapısından uzatıp sordu.

''Bilmiyorum, ama bunu buldum.''

''Kargo mu?''

''Emin değilim, içine bakmak için odama götüreceğim.''

''Peki sen bilirsin. Baban birazdan gelir. Yemek için istediğin bir şey var mı?''

''Sevgini kattığın her şeyi yiyorum anne.'' Baekhyun annesine gülümsedi ve göz kırptı.

Annesi kıkırdadı. ''Peki tatlım.''

Baekhyun, yüzündeki gülümseme ve elinde olan kutu ile odasına girdi. Kapıyı ayağı ile itekledi ve kapattı.

Yatağının üzerine kutuyu bıraktı ve yanına oturdu.

''Bakalım veletler içine ne koymuş.'' Eskiden Baekhyun da böyle şakaları karşı komşuları olan ajummaya yapardı.

Kutunun kapağını açtı. Fare olsa bile üzerine atlamadığı sürece sıkıntı değildi. Ancak yinede yüzüne patlayacak herhangi bir şeye karşı dikkatli davranıyordu.