Μια στιγμή.. Μια φωτογραφία

Αλεξ

Αλεξανδρός

Μπορείτε να πιστέψετε ότι μια στιγμή, ένα κλικ μέσα στο μυαλό σας και στην καρδιά σας, ένα μόνο σκούντημα , μπορεί να αλλάξει την ζωή σας? Και όμως γίνεται και απλά το απολαμβάνω!Καθόμουν και την κοιτούσα, χάζευα κάθε σημείο του σώματος της, θαύμαζα τα υπέροχα καλλίγραμμα πόδια της, το υπέροχο και αψεγάδιαστο πρόσωπο της και ένιωθα κάθε σημείο του σώματος μου να παίρνει φωτιά , να την αναζητά και να θέλει να βρίσκεται κοντά της ,μέσα της κάθε στιγμή , κάθε λεπτό! Συναισθήματα πρωτόγνωρα για εμένα, έχω γνωρίσει τόσες γυναίκες αλλά αυτή εδώ είναι απλά ξεχωριστή.. Καθώς την χάζευα όπως την ξαπλωμένη δίπλα μου με το σεντόνι να καλύπτει μόνο ένα μικρό μέρος του υπέροχου κορμιού της , ξαφνικά την είδα να ανοίγει τα μάτια της και να μου χαμογελάει..

- Καλημέρα μωρό μου ..., μου είπε ενώ γυρνούσε ολόκληρη προς την μεριά μου

- Καλημέρα όμορφη ..της λέω και την χαμογελάω

- Γιατί είσαι ξύπνιος τέτοια ώρα?

- Χαζεύω την θέα.. της είπα με ένα πονηρό χαμόγελο και χωρίς καν να αντιδράσει την αρπάζω και ...

Πριν 5 μήνες

- Ναι έτσι , μπράβο .. Γύρνα τώρα λίγο πλάγια.. Ναι ναι έτσι μπράβο .. Για χαμογέλα μου .. Ναι ναι πολύ ωραία.. Μια ακόμα.. Και ναι τελειώσαμε.. είπα και για ακόμη μια φορά μια φωτογράφηση ολοκληρώθηκε και το μόνο που απέμεινε είναι να διαλέξω τις καλύτερες και να τις βάλω εξώφυλλο στο περιοδικό.. Καθώς έλεγχα στο κομπιούτερ τις λήψεις που είχα μόλις κάνει, ξαφνικά νιώθω δυο λεπτά χέρια να σέρνονται πάνω στους ώμους μου και στην συνέχεια να ακολουθούν το μονοπάτι προς το στήθος μου ...

- Μωρό μου , πως βγήκα?.. μου είπε η Άντζυ. Η Άντζυ ήταν το μοντέλο που μόλις φωτογράφησα , λίγο χαζή αλλά καλή στο κρεβάτι . Έχω πάει κάνα δυο φορές μαζί της και πραγματικά δεν είχα παράπονο .

- Τέλεια μην φοβάσαι .. της λέω , χωρίς να βγάζω το βλέμμα μου από την οθόνη

- Μμμ χαίρομαι.. Να σου ζητήσω μια χάρη ..? μου είπε με ένα νάζι ενώ με χάιδευε..

- Τι θέλεις?.., αν και ήξερα τι θα μου ζητούσε και σίγουρα δεν θα το αρνιόμουν.. Δεν λέω ποτέ όχι σε μια γρήγορη ξεπέτα , άντρας είμαι άλλωστε , έχω ανάγκες.

- Να μου κόλλησε το φερμουάρ από το φουστάνι , θα μπορούσες να έρθεις λιγάκι στο καμαρίνι να με βοηθήσεις ..., μου είπε έχοντας μια πονηριά στην χροιά της ..