Umudum.#ARA VERİLDİ#

UMUT??

Baran gittikden sonra sadece yere çöküp ağlamıştım... Saatin kaç olduğunu bile bilmiyordum tek bildiğim baya bir ağlamıştım hava kararmış ve benim gözlerim ağlamakdan kızarmıştı.
Ayağa kalkıp silkeledim kendimi artık ağlamıcaktım söz vermiştim sözümü tutmam gerekirdi. Yinede istemsizce akan göz yaşlarıma dur diyemiyordum işte istemsizce akıp gidiyordu. Lavoboya doğu yürüdüm elimi yüzümü yıkandım, aynaya baktığımda gerçekten baya kötü halde olduğumu anladım gözlerim hem kızarmış hemde şişmişti. Ama umrumda olan tekşey BARAN 'dı ne yapıcaktım ben? Baransız nasıl yaşayacaktım? Yaşayamazdimki,nefes alamazdımki. Seviyordum işte baranı. Kendimi koltuğa attım biraz dinlenmem gerekiyordu, nefes almam gerekiyordu. Üzerime ilk elime gelen çeketi giyip dışarı çıktım. Yavaş bir şekilde yürümeye başladım. Hava çok güzeldi, hafif bir esinti vardı. İnsanın dertlerini alıp götürebilen bir rüzgardı galiba rahatlıyordum yavaştan. Taki karşıma defne çıkana kadar. Neden ağlıyordu bu kız ne olmuştu böyle bende sadece benim kalbim kırık zannaderdim oysaki hekez yaralı,herkezin kanadı kırıktı...

- azra a-z-ra çok kötü şeyler oldu

Ağlamakdan kelimeleri bile söylemiyordu. Hemen ona sarıldım ne olduğunu sordum...

-neyin var? Ne oldu böyle sana?

Diyip ellerimle yüzüne dokundum,sımsıkı sarıldım.

- az-ra uu-mut umutdun durumu çok kötü

Ne? Ne diyordu bu kız? Umut için mi bukadar ağlamıştı oysaki daha vahim bir şey zannetmiştim.

- ne oldu umuda hadi söyle kuzum.

-um-ut umut kamyon çarpışmış.
Çok süratlı şekilde kamyonun altına girmiş.

Ne ? Nasıl ? İnanamıyorum. Umutla ne kadarda kavgalı ve kırgın olsamda bu anında onu yanlız bırakamam.

-hangi hastanedeymiş hadi söyle.

-........ hastanesinde. Ne olur hızlı olalım.

Ağlamakdan konuşamıyordu bile. Hızlı şekilde taksiyi çağırdım ve taksiye bindik. Kısa zaman sonra hastaneye varmıştık. Hızlıca parayı ödeyip indik taksiden. Koşarak hastaneye girdik. Önümüze gelen hemşirelere sorduk 2.kattaki amilathanede olduğunu söylediler. Hızlıca 2.kata çıktık. Kimse yoktu defneyi sandalyelere oturdukdan sonra bende oturdum. Ellerimi saç diplerime geçirdim ve sakin olmaya çalıştım. Ama olamıyordum içim yanıyordu. Nasıl ya umuta bişey olsa... Ne olurdu? Hiç bilmiyordum. Ne yapardım? Hiç bir bilgim yoktu işte.

~1SAAT 15 DAKİKA SONRA~

Doktorun çıkmasıyla hızla ayağa kalktım...

- ne oldu doktor bey? Nasil durumu?

Ben doktora sorarken defne sadece ağlıyordu. Konuşamıyordu bile ağlamakdan.

-amilat başarılı geçti. Fakat sonradan bir sıkıntı çıkmassa yarın yoğun bakımdan çıkarırız.

Diyip amilathaneden uzaklaştı. İşte şimdi başlamıştı yaşam, ölüm savaşı... Belkide herşey bitmişti.

~1GÜN SONRA~

Umut amilattan çıkmıştı. Durumu beklediğimizdende iyi gidiyordu doğrusunu söylersem doktorlar öyle diyordu. İki, bilemedin üç güne çıkardı. Defneye gelirsek defne berbat bir haldeydi ağlamakdan gözleri şişmiş, saçı başı dağılmış ve en kötüsüde pskolejik durumu hiç iyi değildi.

-Defne kuzum ne olur üzme artık kendini doktor bir iki güne çıkacak dedi.

Hafifce başını benim tarafıma yatırıf tebessümle...

-iyi olucak değil mi?

-iyi olacak tabi

Dedim fakat bu sorunun cevabını bende bilmiyordum. Zaman geçiyordu ama hayat aynı yerinde sayıklıyordu. Ne yapıcaktık dünyanın dönmesi için?

~SONRAKİ GÜN~

Bugün umut çıkıyordu. Durumh gittikçe iyiye doğru yol almıştı ve bu beni mutlu etmişti, tek benide değil defnede mutluydu. Fakat tek sorun defne ile baran sevgiliyken neden umuda bukadar üzülmüştü. Belkide arkadaş olarak çok seviyordur? Olamazmi? Neden olmasın ki?
Kendi kendime düşüncelere dalarken defnenin beni dürtmesiyle hayata geri döndüm.

-azra ben sana bişey anlatmak istiyorum biliyorsun sen benim en yakın arkadaşımsın aramızda gizli saklı şeylerin olmasını istemem.

Dedi. Ona anlat dercesine başımı salladım,oda devam etti...

-ben galiba birini seviyorum

Dedi. Biliyordum baranı sevdiğini. Bide bunu kendi ağzından söylemesi galiba çok zoruma gidicekti ama onu dinlemekden başka çarem yoktu...

-azra ben UMUT'U seviyorum.

Ne? Nasil? Baran? Baranı sevmesi gerekiyordu. Bilmiyorum neden ama galiba Baranı seviyorum deseydi bukadar zoruma gitmezdi...

EVET ARKADASLAR 2K OLMUŞUZ VE BEN ÇOK MUTLU OLDUM HEPİNİZE AYRI AYRI TEŞEKKÜR EDERİM. YORUMLARINIZ BENİM İÇİN ÇOK DEĞERLİ ONDAN DOLAYI NE OLUR YORUM YAZMAYI UNUTMAYIN. BİDE SİZDEN KÜÇÜK BİR RİCA ❤KUTUCUGUNA BASMANIZ. ERİNMEYİN NE OLUR OKADAR EMEKLE YAZIYORUM. MULTİDEDE UMUT VAR UMARİM BEĞENMİŞİNİZDİR.