Tartışmak,iki kollu terazi gibidir.Bir sen ağırlık koyarsın,bir de karşindaki koyar.
Devam ettikçe terazi dolmaya başlar.Bir süre sonra iki tarafta kapasitenin üstüne çıkar.
Terazi artık zorlanmaya başlamıştır.Kolların koptuğu an,iki tarafın içindeki hayvanları ortaya çikardığı andır.
Bu evreye niye getirdiniz ? Hani kontrol sendeydi ?
Sonuç savaşta kazanan yoktur.Artik terazi yere düştü.İki tarafta kayıp verdi.
Problemleri çözmek için tartışılır.Ama siz yeni problemler yarattınız.Aynı fikirde değilsiniz.Olmak zorunda da değilsiniz.
Tartismanin 2-3 evre oncesi aradaki küçük bağlantıları görebilmek,problemleri çözmeni sağlayabilirdi.
Tartişmayi raddeye getiremeye gerek var mı ? İnsanız.
Tartışmaktan çekinme.İçindekileri söyle.Bunun anlami boşa polimik yarat değil tabi.Aklin var.Zamanı geldiğinde lafi gediğine oturt sadece.
Artik ilerledik.Aslında anlaman lazımdı.Ben hep senin yanindaydim.
Daire dönüyor.Peki çekirdekte ne vardı ?
Tartışmada ne söylemen gerekiyorsa onu söyle.Haklı olduğun kadar karşılığını ver.O bunu haketti.Sen de olması gerekeni yaptin.
Tartışma bittikten sonra şunu da söyleseydim DEME.
Simdi yazcagim cumle ayriyetten bir bolum olacak.
Tartışma ya da kavga bunların, bazı problemleri aşmak için yaşanması gerekiyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMİZDEKİLER
Non-FictionOlaylarin nasıl şekilleneceğini öngörebilen insan, hep bir adim öndeydi.Farkindaydı kısacası.Elindeki sınırlılığın farkındaydı.Aciz olduğunun farkındaydı.O yüzden vaktinde gerçekliği nasıl anlaması gerektiğini anladı.Fakat en gerçek dediği bile,yala...
