Kendi hayatımı şekillendirdiğim gerçeği tekrar canlandı zihnimde. Şu an huzurla kucaklaşmış biriyim. Bomboş bir cafede lila ve beyaz renkli sandalyelerin ve önümde duran, hepsinden farklı turkuaz renkli masanın dikkatimi dağıtmasına izin vermeden harflerimi sıralıyorum.
İnancıma hırsıma güvendiğim kadar güvenmiyorum. Hırs olmasa inanç olur mu ?
Geliştiğime inandıysam hırsım sayesinde. İnanç kelimesi onun yanında daha yabancılaşıyor. Tabi ne taraftan baktığına bağlı. Hırs işin içine girdiği zaman gözümün pek bişey gördüğü söylenemez.
Şuanın değiştiğini inkar edebilir miyim ? İnkar edemediğim için bu sayfalar yerli yerinde.
Herkez iyi şeyler yaşamıyor ya da yaşamadı. Sadece daha fazla ya da daha az. Hayat iki seçimden ötelerde bir yerlerde. Bu seçimlerden geriye kalansa sensin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMİZDEKİLER
Non-FictionOlaylarin nasıl şekilleneceğini öngörebilen insan, hep bir adim öndeydi.Farkindaydı kısacası.Elindeki sınırlılığın farkındaydı.Aciz olduğunun farkındaydı.O yüzden vaktinde gerçekliği nasıl anlaması gerektiğini anladı.Fakat en gerçek dediği bile,yala...
