Güzel ve şık cümlelere alışkın kulaklarımız artık işitmek için samimiyete ihtiyaç duyuyor.Güzel sözlerin ardından destekleyici bir samimiyeti yakalamak istiyoruz.Her davranışta,yaşayışta,konuşmada,kısaca yaşamın ta kendisininde odak noktada samimiyet olmayınca olmuyor.Ya yarım kalıyor samimi olmayan her neyse yada güven yıkıyor.Samimi olunmayan her hikaye yarım kalmaya mahkum..İçtenliği bir seçenek değil mecburiyet diye algılamalı.Samimi bulmadığımız hiçbir sözü söyleyerek dilimizi yalancı çıkarmamalıyız.Uhrevi güzellikler bu içtenlik paralelinden uzaklaştığın zaman gittikçe küçülen bir nokta halini alacaktır adeta.Uhrevi güzelliklerin yok olduğu gönülde maddi varlıklar ne derece bol olsa da bu kez iç dünyanın huzurunda derin boşluklar açılır.Muhtemelen bu boşluklara kişinin kendisi düşer ama sebeplerini hep dışarıda arar kişi.İnsan en büyük yenilgileri de en kıymetli kazançlarıda kendi kendine yapar.Asıl keşif kendini bilmekten geçiyor.O zaman gönül hanesine bol bol samimiyeti dağıtmalı.Yaptığın işte,söylediğin sözde,kalpte samimiyet bulunmadıkça hayır aramakta bulmakta imkansızdır.Güzelliklerin doğum yeri kalptir.Kişinin gönül güzelliği davranışlarına.sözlerine yansır.Yalan ve nice kötü huyların yabani ot misali kaplandığı gönülde samimiyetin çimleri yeşeremez.Nedir bu samimiyet?Yaşamımıza yön vermemiz için gerekli olan maddi ve manevi tüm unsurları kalpten bir istek ve içtenlikle yapmaktır.Gönlü inandığın şeylerin rengiyle kaplayıp düşünce ve duygularını bu samimiyetle boyamaktır.Diğer türlü yarım kalır çünkü yapaylıktan gelen her durum sonunda kendini gerçeğin önünde bulacaktır.İnsan kendi gerçeklerine sağır olmamalıdır.Gerçekliğini önce kendine anlatabilmelidir ki kendini de bir yalana inandırmış olmasın.Kendini tanıdıktan sonra olumlu ve güzel doğrultuda gelişime açık olması için tek anahtar samimiyettir.Bazı insanların yaşam coşkusunu gözlerinden okursunuz.Bu yaşamak için çarpan kalbin samimi yansımasıdır.Bazı insanların sözlerine ehemmiyet verirsiniz;bu kalbinin samimiyetine bir misalidir.Bazı insanların inancını hayatının her karesinde görürsünüz;bu inancını ne kadar içten yaşadığının göstergesidir.Bazı insanlara en edebi ve süslü konuşmalarına rağmen ısınamazsınız;bu samimiyetin noksanlığındandır.Her durumda samimiyet karakterin güçlenmesine giden en pratik yoldur.Hiçbir oyunculuk kalpte olanları saklayacak kadar mahir değildir.Bu sebepten samimiyeti hayatımıza yaymak için sevgi ve inancın derinliğine açılacak isteği kalbimize yerleştirmek lazım.Sözleri ve davranışları eşit kılmak lazım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMİZDEKİLER
Non-FictionOlaylarin nasıl şekilleneceğini öngörebilen insan, hep bir adim öndeydi.Farkindaydı kısacası.Elindeki sınırlılığın farkındaydı.Aciz olduğunun farkındaydı.O yüzden vaktinde gerçekliği nasıl anlaması gerektiğini anladı.Fakat en gerçek dediği bile,yala...
