Bir önceki bölüm de bahsettiğim bir benzetme vardı."Tartişmanin son evrelerinde,kırılma noktasında iki tarafta içindeki hayvanlari ortaya çıkarir" demiştim.
Bu bir büyüğümün sözüdür."Her insanın içinde bir orman vardır.İnsanlar bazen bu ormandan hayvanlari dişari çikarirlar"
Bir başka söz "En yakın dediğin dostunun bile içinde pislik vardır"
Bir başka söz"İnsanın sesi içidir"
Benim sözüm"Yaptığın işin kalitesi senin başarının anahtarıdır,kim olduğunsa saygınlığının"
Zamanı gelince bunlarin anlamini acicagim.Sadece yuzde 10 luk yuzdeyi paylaştim.Şimdilik bu kadari yeterli.
İşte bunlar benim hazinem,benim hayatima anlam yükleyen,altın satırlar.Daha da fazlasi var.Hepsini paylasicagim.
Zamaniniz varken içinizdekileri yazin.Söz uçar yazi kalir dememe gerek yok.Yazdiklarimi somut olarak da arşivliyorum.Bu benim mirasim.İyi ya da kötü.
Size ilginc gelen kısımlar bana "marjinal olmaya calisiyorsun"demenize neden olabilir.
Olanları ve olmasi gerekenleri yaziyorum.Yazilarim size marjinal gelebilir.
Fikirlerim,yaşadıklarim,öğrendiklerim marjinal.Bana sunulan hayatim da marjinal.Karakterini örnek aldigim buyuklerim de öyle o halde.
Yazilarimin yerleri degistirelemez.Hepsi olmasi gereken yerdeler.
Sorudugunu farz ettigim sorunun diger şekli"marjinal olmak için mi marjinal olmak ?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMİZDEKİLER
Non-FictionOlaylarin nasıl şekilleneceğini öngörebilen insan, hep bir adim öndeydi.Farkindaydı kısacası.Elindeki sınırlılığın farkındaydı.Aciz olduğunun farkındaydı.O yüzden vaktinde gerçekliği nasıl anlaması gerektiğini anladı.Fakat en gerçek dediği bile,yala...
