Tutunacak dallarımın, tükendiği zamanlar oldu. Umudu aradığım zamanlar oldu. Tahmin etme yeteneğimi görmezden geldiğim zamanlar da oldu. Bunların hepsi, benim. Kendi dünyamın başrolüyüm. Ben, sürükleyici bir kitap yazan adamın, ilgi çekici kılmaya çalıştığı,yağmurlu bir günde balçığa saplanmış at arabasını, tek eliyle yerinden oynatan karakter de değilim.
O günler geride kaldı.Ben şunu biliyorum. Ben değişimin bir parçasıyım. Buna olan farkındalık derecem ise egomun bir parçası.
İki ay gibi bir süredir yazmıyorum. Aslında yazıyorum. Fazlasıyla taslak oluşturdum. Şuan saat 05:12. Asil ilham leyleklerimin boşuna çalışıyormuş gibi hissetmelerini istemedim. Hissettim ve yazıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMİZDEKİLER
Non-FictionOlaylarin nasıl şekilleneceğini öngörebilen insan, hep bir adim öndeydi.Farkindaydı kısacası.Elindeki sınırlılığın farkındaydı.Aciz olduğunun farkındaydı.O yüzden vaktinde gerçekliği nasıl anlaması gerektiğini anladı.Fakat en gerçek dediği bile,yala...
