4
เราไม่ได้ชอบกัน เพราะมีแค่ฉันที่ชอบพี่
"ท้อป ฉันอยากระบาย" ฉันร้องด้วยความกระวนกระวายทันทีที่ปิดประตูรถเก๋งคันสีเทาเข้มที่จอดอยู่ด้านหน้าสตูดิโอ เดาว่ามันโดดเด่นประมาณหนึ่ง เพราะเด็กฝึกงานต๊อกต๋อยอย่างฉันมีราชรถมารับ แถมนี่ดูจะเหมือนเป็นการเปิดตัวอย่างยิ่งใหญ่ แต่ใครสนกันล่ะ อย่างมากก็แค่แก้ข่าวว่าท้อปคือเพื่อนคนหนึ่งของฉัน และเป็นฉันเองที่ขอร้องแกมบังคับให้เขามา กลิ่นแอร์ในรถกระทบหน้าฉันทันทีที่นั่งลงบนเบาะ ฉันเบะปากพร้อมถอนหายใจราวกับคนสิ้นหวัง
"จะไม่ฟังก็ไม่ได้ใช่ไหม -_-"
"ฟังเถอะ T/\T" ฉันพนมมือแทบกราบ ชีวิตนี้มีเพื่อนที่ไว้ใจไม่กี่คน อันที่จริง... เรียกว่าไม่ค่อยมีเลยจะถูกต้องกว่า สิ่งที่กองอยู่ในลำคอของฉันมันถูกอัดอั้นมานานมาก และต้องถูกระบายออกเดี๋ยวนี้
"อ่ะเล่ามา" ท้อปถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาด
ฉันสูดลมหายใจ ทบทวนว่าจะเริ่มตรงไหนดี "นายว่าพี่ซันเป็นไง" ฉันเริ่มหลังจากดึงเข็มขัดมาคาดบ้าง
"พี่ซัน? ผู้ชายที่ขาวๆ อ่ะนะ?" ท้อปทวนความจำตัวเอง
"ใช่ๆ"
"ก็ไม่ไง ทำไมอ่ะ ไม่ได้ชอบไอ้ลีแล้วหรอ"
"ชอบ -_-///" ฉันตอบทันควันอย่างแน่วแน่
"ทำไมหลายใจอ่ะ" ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ตอบอะไรไป ท้อปก็สวนขึ้นมาก่อน "ก็ดีแล้วล่ะ"
"ฉันยังไม่ได้เล่าเรื่องของเขาเลย"
"อ้าปากก็เห็นปลายไส้ติ่งแล้ว"
"แล้วจะฟังไหมเนี่ย" ฉันว่า เริ่มจะมีน้ำโหหน่อยๆ คันปากมานานก็ขัดอยู่ได้ -_-++
"อ่ะๆ เล่าๆ" ท้อปเหยียบคันเร่ง
"คือตอนแรกเขาบอกว่าการที่ฉันเดินทางมานี่ด้วยบีทีเอสมันลำบาก"
KAMU SEDANG MEMBACA
(TH) You're my sun, hot, burning, but so beautiful.
Fiksi Remajaพี่ซันไม่ได้ขี้อ่อย พี่ซันแค่เป็นคนใจดี จำไว้!
