Belki de yanlış düşünmüşüm. Dylan aksine daha da utanç verici bir öğrenci oluyordu. Her aklına estiğinde ve ağlamak istediğinde Selena Gomez'in "Same Old Love"ı dinliyordu. Aşktı konusu.
Şimdi okuldayım, yanımdan geçenler "Iyy iğrenç!!!" bakışı atıyorlar. Utancımdan yetimhaneye bile gitmeyeceğim! Neden ben? Neden başka bir burslu çocuk değil!? Bunun özel bir sebebi olmalıydı. Önüne eseni hedef alıyorlar sanki! Ama şunu bilsinler, asla yapmamış olduğum fakat hata olarak kabul edilen davranışımdan dolayı asla ve asla ÖZÜR DİLEMEM! O kadar kararlıyım işte. Evet; utanırım ama asla başımı yere eğmem -kendimi kullandırtmam- bu sonuna kadar böle.
"Oooo! Sosyal medyanın efendisi! Ne haber? Sosyal medya özellikle de instagram senle kaynıyor." dediğinde telefonunu bana çevirdi. Galiba fotoshop yapmışlar!!! Benim ağzımdan kötü kelime çıkmaz ki ? "Yine ne işler çeviriyorsunuz?" bakışı attım onlara teker teker. Bana bir şey demeyip gittiler. Video şöyleydi; ben "Evet deliler! Ben bir yalancıyım. Bilirsiniz ya yalancıları, ben de onlardanım." -demişim meğer ya meğer. - Karşımdaki zavallı çocukta; "Bende öleyim" -demiş.- Yazık ya onlara acıyorum. Şimdilerde ne yazık ki herkes herkesin ; zengin olmadığına bakıyor. Ha zengin ha değil? Yine de insan değil mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Issız Çocuk
Teen Fiction"Onun adı Issız. Yeşile dönük mavi gözleri ile ilkokulda hep gözler üstündeydi, fakat son zamanlardaki aile trajedileri dolayısıyla adı 'Issız Çocuk' oldu."
