Aşk Çıkmazı

~5~

Bazen sadece 1 ya da 2 saniye mutlu olabilirsin sonra mutlu oldun diye mutlu olursun ve o mutluluk 2'ye katlanır.

Benim hikayemde macera yoktu yani şimdilik,Aksiyon fantastik vs yoktu benim hikayemde dram ve aşk vardı.

Yani anlayacağınız fazla romantik hayatım vardı.

Ömer benden uzak duruyordu bunun nedenini bilmiyordum ama altında bişe yattığını anlayabiliyordum çünkü Ömer beni öylece bırakmazdı bana tekrar küçüğüm bile demişti...

Şuan Ece'nin zalim alışveriş tutkusuna maruz kalmıştım aslında alışverişi çok severdim ama Ece fazla abartıyordu ve benide sıkıyordu.

"Ya Defne bu elbise sana çok yakışır bir denesenee." Dedi Ece ardından elime toz pembe elbiseyi tutuşturup kabine ittirdi.

Kabine girdim ardından üzerime toz pembe elbiseyi geçirip kabindeki aynada incelemeye başladım.

Göğüs dekoltesi vardı ve dekolteyi siyah parlak taşlar süslüyordu elbisenin etek kısmı beyazdı etek pileli olduğu için çok tatlı gözüküyordu.

Kabinden çıkıp kendi etrafımda bir kez döndüm Ece ıslık çalıp beni bir kez daha döndürdü.

"Vay be meteor olmuşsun vay." Dedi Ece hala hayranlıkla beni süzüyordu.

Kabine girip kıyafetlerimi geri giydim ardından elbiseyi satın alıp başka bir mağazaya girdik.

Gün boyunca alışveriş yapıp durduk bana iyi gelmişti yoksa evde oturup sürekli Ömer'in neden benden uzak durduğunu düşünüp kafayı yiyebilirdim.

Eve geldiğimizde Ece odasına çekilip yeni aldığı elbiseleri teker teker denemeye başladı.Bende can sıkıntısından dışarı çıktım.

Ömer'le Ece'nin evleri karşı karşıyaydı bu yüzden dışarı çıktığımda onun evini direkt görebiliyotdum.

Bu bahçede bu semtte bizim Ömer'le çok anımız vardı buradaki neye baksam hemen o aklıma gelirdi.

Mesela şuradaki çamurlu yol...

"Küçüğüm ne yapıyorsun!bak küçük olduğun her hareketinden anlaşılıyor yavaş koş!."

"Ya banane ben küçük değilim her koşan küçük olmuyor Ömer!."

"Bak şen şu bilmişe tamam benim bilmişim ne dersen o olsun ama benide böyle arkandan koşturma düşeceksin diye ödüm kopuyor."

"Ahh!"

"Küçüğüm!Küçüğüm!."

Anılar aklıma gelince istemeden gülümsedim o gün gerçekten bilmişlik yapmıştım sonra çamurlu yolda düşüp üstümü başımı çamur yapmıştım ve dizim kanamıştı.Ömer'in halini hatırlamak bile istemiyorum sanki benden daha fazla canı yanıyordu...

Ve bizim bir şarkımız vardı küçüklüğümüzden beri senmisin ilacım ne zaman bu şarkıyı dinlesem kötü olurdum bizim her anımız bu şarkının içinde gizliydi bu şarkıyı Ömer veya ben dinlesem o harika anıların aklımıza gelmemesi imkansızdı.

Araba farı yüzüme vurunca silkelenip kendime geldim bu Ömer'in arabasıydı Ömer gelmişti!.

Koca demir kapıdan koşarak çıkıp Ömer'in arabasının arkasına gizlendim çünkü küçükken hep arabaların arkasına gizlenip birbirimizi böyle korkuturduk.

Arabadan ilk Ömer çıktı sonra esmer bir kız çıktı ve Ömer'in yanına yürüyüp dudağından öptü!.

Gördüğüm şokla geri geri adım attım gözlerim dolmuştu hayır hayır! olamazdı hayır!.

Sonrası zaten karanlık bedenim yavaş yavaş bilincini kaybederken herşey bittimi diye düşündüm.

"Defne!"

Merhaba!Bölüm sonunda ne olduğunu anladınız değilmi :)

Böyle birşey olacağını düşünmüyordunuz değilimi çünkü benimde aklımda böyle bir kurgu yoktu ama aniden gelen ilhamla herşey değişti.Ama aklımda harika bir kurgu var sadece biraz daha sabır.

Ve ilginizddn dolayı çok çok teşekkür ederim sizi seviyorum:))

Bu arada canlar Ömer ve Defne'nin küçüklükten beri şarkısı olan senmisin ilacım burada biraz mantık hatası oldu bu şarkı yeni ama biz eski yapalım ajjdss:)).

Umarım bölümü beğenmişsinizdir vote ve yorumlarını bekliyorum:)).